İlhan Mimaroğlu (1926-? )

İlhan Mimaroğlu (1926-? )

Kuruluş döneminin ünlü mimarlarından Kemalettin Bey in oğlu olan İlhan Mimaroğlu nun buluşçu kişiliği, bestelerine olduğu kadar, yazdığı müzik eleştirilerine, deneme ve anılarına yansımıştır. Onu sadece besteci olarak değil, aynı zamanda müzik eleştirmeni, radyo programcısı ve bir yazar kimliğiyle de tanımak gerekir.

1959 yılında New York a yerleşen Mimaroğlu, Türkiye ile hep yakın ilişkiler içinde olmuştur. İstanbul ve Ankara radyolarında başlattığı ÇAĞIMIZIN BESTECİLERİ adlı programı New York dan sürdürmüş ve ayrıca jazz programları hazırlamıştır. 1961 yılında Türkiye de ilk baskısı yapılan MÜZİK TARİHİ kitabının baskıları yenilenmiş, bunu yeni kitapları izlemiştir. 1990 lı yıllardan başlayarak gazetelerde müzik yazıları ve denemeler de yazmıştır.

Küçük yaşta babası ölen bestecimiz, mühendis olan üvey babasının evinde büyümüştür. 1945 yılında Galatasaray Lisesi ni, 1949 da Ankara Hukuk Fakültesi ni bitirmiştir. Ankara da kısa bir süre Hayrullah Duygu dan klarnet dersleri almış, daha sonra kendisini bütünüyle müziğe adamıştır. Bu dönemde radyoda programcılık yapmış ve müzik yazıları yazmıştır.

1955 yılında Rockfeller bursuyla iki yıl için New York a giden Mimaroğlu, Columbia Üniversitesi nde Paul Henry Lang ın müzikoloji ve Dogulas Moore ın kompozisyon derslerini izlemiştir.

1959 yılında yeniden ABD ye giderek New York daki The Record Hunter plak firmasında repertuar uzmanlığı ve Voice of America radyosunda sanat eleştirmenliği yapmıştır.

1963 yılından itibaren Columbia Üniversitesi nde Usaçevski yönetiminde öğrenim gören besteci, elektronsal müzikte sanat mastırı drecesini almıştır. Bu dönemde Edgar Varése ve Staphan Wolpe ile kompozisyon çalışmıştır. Daha sonra Columbia Üniversitesi nde elektronsal müzik dersleri veren Mimaroğlu, 1968 yılında Fransız Radyosu nun daveti üzerine Müzik Araştırmaları Merkezi Stüdyosu nda çalışmalarını sürdürmüş, 1971-72 de Guggenheim Ödülü nü kazanmıştır.

İlhan Mimaroğlu, öncü müzik anlayışındadır. Atonalitenin çağrışımlara uygun düştüğü görüşündedir. Elektronsal yapıtlarını conventional stüdyo ortamına göre yazmakta, elektronsal gereçlerle kısıtlanmaktan kaçınmakta ve tını reklernini öne çıkarmayı yeğlemektedir.

Yaratılarının yanı sıra, sayısı yüzleri bulan müzik yazılarıyla katkılar getiren sanatçımız, Cumhuriyet ve Yeni Yüzyıl gazetelerinde yayınlanan yazılarıyla yankı uyandırmıştır.

Bestecimiz, ASCAP üyesidir.

BAŞLICA YAPITLARI

İlhan Mimaroğu nun yapıtlarını geleneksel çalgılar için ve elektronsal gereçler için iki grupta ele almak olanaklıdır. Onun geleneksel çalgılar için yazdığı yapıtlar doğal olarak yine öncü niteliktedir.

GELENEKSEL ÇALGILAR İÇİN

· Monologlar, klarnet ve viyola için.

· Püç parça, 1952.

· Pices Sentimentales, piyano için.

· Anı ve Günce Sonatı, piyano için.

· Rosa, piyano için, 1978.

· Valses ignobles et sentencieuses, piyano için.

· Yaylı dördüller.

· Yaylı çalgılar için gece ezgileri.

· Sessions, piyano için, 1977.

SES BANTI VE ÇALGI YA DA

ŞARKI ORTAMI İÇİN

· Music Plus One, keman için.

· Still Life, viyolonsel için, 1980.

· Sleepsong for Sleeper, klarnet, piyano ve elekronik teyp için.

ELEKTRONSAL MÜZİK

· Görsel Çalışma, 1965.

· Immolation Scene, söz ve şarkı için, 1983.

· Prelüdler, manyetik teyp için, 1966-76.

· Jean Dubuffet in Coucou Bazar I için müzik.

· Le Tombeau d Edgar A. Poe, 1964.

· Besteci ve Çalgıcı için piyano müziği, 1976.

· La Ruche, viyolonsel, klavsen, piyano ve elektrikli aygıtlar için.

· Intermezzo, 1964.

· Bowery Bum, 1964.

· Wings of the Delirious Demon 1969.

· Sing me a song of Songmy, 1971.

· Tract, ses ve elektronsal için, 1972-74.

· To Kill a Sunrise, 1974.

· The Ofering, ses ve teyp için, 1979.

KİTAPLARI

· Amerika nın Sesi, Ankara, 1956.

· Caz Sanatı, İstanbul, 1958.

· 11 Çağdaş Besteci, Ankara, 1961.

· Müzik Tarihi, İstanbul, 1961, 4. basım, 1990.

· Günsüz Gece, İstanbul, 1989.

· Elektronik Müzik, 1991.

· Ertesi Günce, İstanbul, 1994.

vikipedi