Φ Gece Yağmuru Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2006 Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2006 Sürekli birilerini sevme ihtiyacı duyarız. Sevildiğimizi duyabilmek, başka biçimiyle de "onay" almak için elimizden geleni yaparız. Sonra da "bu kadar sevdiğim bir insan, bana nasıl böyle bir kötülük yapar" diye küçücük bir haksızlığa uğradığımızda acılar içinde kıvranırız. Her insanın sevgiye, sevildiğini hissetmeye ihtiyacı vardır. Sevgilisi tarafından, eşi, annesi, babası, kardeşleri, iş arkadaşları ve çevresinde önemsediği insanlar tarafından sevildiğini hisseden kişi nasıl da ayaklarının üzerinde "güçlü" durur. Sevginin verdiği "başı dik" duruştur bu. "Bana hep sevdiğini söyle!" Kadınlar durmadan tekrarlanmasını isterler sevgi sözcüklerinin. Erkeklerin böyle bir sorunu yoktur, çünkü her aklımıza geldiğinde söylediğimizden bizden bolca duyarlar bu sözleri. Sakın bundan yakındığımızı düşünmeyin, tam tersi insanların yeme içme ihtiyacı gibi sevgi sözcüklerine de ihtiyacı var. Biz her "Seni seviyorum" dediğimizde, evet seviyoruz ama "Sen de beni seviyor musun?" sorusunu da yanında sorarak ve cevabını bekleyerek. Bu kendimize güvenmediğimizden, karşımızdaki kişinin bizi sevip sevmediğini kontrol etmek ya da sevdiğini bilmediğimizden değildir; yalnızca "Hayatımdan memnunum, senin de memnun olmanı istiyorum ve elimden geleni yapıyorum"un cevabını alabilmek içindir. "Sevgine ihtiyacım var!" Nasıl yetiştirildiğimizi bir düşünün; aileni memnun etme, hayaller, aşk dolu Türk filmleri, eşini memnun etme, çocuklarını sevme, koruma, bolca fedakarlık, fedakarlık... Tamam erkekler de bu "memnun etme"lerle yetişiyor ama onlar "maddi memnuniyetler" aşılanarak büyüyorlar. İhtiyaçlarımızı karşıladıkları ölçüde sevgilerinden de emin olmamızı bekliyorlar ve bu onların sevgilerinin kanıtı haline geliyor. Ah, bir bilseler insanın sevildiğini duymak ya da birine sevdiğini söylemek kadar ihtiyaç duyduğu başka şey olmadığını... "Sevdiğimi gösteriyorum ya!" "Sevmiyorum durmadan bunu kodlamayı, sana sevdiğimi göstermek daha çok hoşuma gidiyor." Bu da erkeklerin ağzından sıkça duyduğumuz bir cümle. Evet, haklılar da... Sevgiyi duymak kadar hissetmek de çok önemli. Ama, o sihirli iki sözcük var ya, dünyaya bedel geliyor insana. Stresli, yorucu bir günün ardından ya da hayatınızda her şey yolunda giderken size gönderdiği bir öpücük, size sarılması yanında, gözlerinizin ta içine bakarak "Seni seviyorum" demesini istemez misiniz? "Bir türlü istediğim gibi davranmıyor!" Bambaşka iki kişilik, farklı hayatlar... Bir araya gelip, uzlaşmak o kadar kolay mı? Doğrularınız arasında ortayı bulmak, onu olduğu gibi, günahıyla sevabıyla kabul etmek... Zor, çok zor... Birini sevdiğimizde, onun kendi hayatına dair, bizim pek de görmek istemediğimiz huyları, davranış biçimleri bizi nasıl da huzursuz eder. Asla onun da kendine ait bir dünyası olduğunu kabul edemeyiz. Her şeyi kendi açımızdan düşünür, "ben bu durumda şöyle yapardım" der, onu suçlarız. Sıklıkla da, onda gördüğümüz hatalar, zaten bizde varolanların yansımalarıdır; karşımızdaki kişi aracılığıyla kendimizi eleştiririz. Başkalarına kusur bulmak ne kadar da kolay değil mi? Kendimize olan güvenimiz azaldığı ölçüde, mükemmel bir ilişki arayışımız da artar. Çünkü böylece, mükemmel bir insan seçerek kendimize olan güvenimizi telafi yoluna gideriz. Aslında mükemmel gördüğümüz biri tarafından seçilmek içindir bütün yapılan. "Yoksa ben deli miyim?" Bazen bu olasılığı bile gözönünde bulunduruyoruz! Çünkü paranoya paranoya paranoya... "Neden böyle söyledi, neden ben öyle dediğimde böyle söylemedi, bana niye öyle nefret edermiş gibi baktı, ben olsam böyle derdim, eyvaaaah bize neler oluyor?" Asıl size neler oluyor? Şöyle derin bir nefes alın, arkanıza yaslanın. Her şey yerli yerinde. Ama , o iki sihirli sözcüğe bağlı... Madem seviyorsunuz, söyleyiverin. Bir düşünün bütün gün ne sözcükler sarfediyorsunuz. İki güzel kelimenin lafı mı olur...? Alıntı
Φ alpkanat Gönderi tarihi: 27 Şubat , 2006 Gönderi tarihi: 27 Şubat , 2006 BBüyüdüğünde bir kadına yada bir erkeğe aşık olursun ve birbirimiz için yaratıldık diye düşünürsün.Hiç kimse başkası için yaratılmamıştır oysa.İyi ama neden başkasına karşı çekim hissediyorsun? sana vurulan damgsa yüzünden.. O senin için bir şekilde babanı temsil etmek zorunda, bir şekilde anneni temsil etmek zorunda.. Ve sen anneni aramıyorsun, babanı aramıyorsun..Sen eşini arıyorsun.Ancak senin için doğru kadın ya da erkeğin kim olduğuna içindeki damga karar veriyor..Ansızın çekim hissedersin,içindeki damga işe koyulur: İşte kadın ya da erkeğin bu!! Bu arada bir parkta bir kumsal ya da sinemada karşılaştığın sürece iyidir. çünkü birbirinizi bütünüyle tanımıyorsunuz.. Evlendiğin an diğer kişinin tamamının farkına varmaya başlarsın..Ve gördüğün herşey seni şaşırtır.."Bir yerde yanlışlık var" "Bu evlendiğim kadın yada erkek değil" çünkü içindeki idealle örtüşmüyor..Ve sorun katlanarak büyümeye başlar.. Eğer birde bunun dışında.. karşındadki kişde sadizm ya da mazoşizm belirtileri varsa.... iş gerçektende paranoya sınırlarına gelir.. Bazı inanışlar komşunuda kendin gibi sev der.. Ama bazı insanlar kendini bile sevmiyor.. Nasıl seni seviyorum desinler?????????? Alıntı
Φ christina Gönderi tarihi: 16 Ağustos , 2006 Gönderi tarihi: 16 Ağustos , 2006 çok güzel bir konu paylaşım için teşekkürler Alıntı
Φ meliskoo Gönderi tarihi: 16 Ağustos , 2006 Gönderi tarihi: 16 Ağustos , 2006 Herkes Seviyorum Demez... ivet cok kötü bu fazla da söyleyınce manasızlasıyor ekşisözlükte yazıyor ilk yazınca bunu o çıkıyor ıhtıyac halınde söylenmesı daha ıyı mesela kızların çiçek ihtıyacı yüzük ıhtıyacı olur ya 2 haftada1 onun gıbı 2 haftada 1 senı sevıyom dese adam tamam işte Alıntı
Φ aysum Gönderi tarihi: 16 Ağustos , 2006 Gönderi tarihi: 16 Ağustos , 2006 2 haftada 1 senı sevıyom dese adam tamam işte yok canım o kadar da değil Alıntı
Φ meliskoo Gönderi tarihi: 17 Ağustos , 2006 Gönderi tarihi: 17 Ağustos , 2006 yok canım o kadar da değil ıyı ortalama ya her gun söyleyenler de var yılda 1 defa söyleyenler de var... yoklugunu aratmıycak kdr söylemıs oluyor bölece 2haftada1 Alıntı
Φ emre_s Gönderi tarihi: 17 Ağustos , 2006 Gönderi tarihi: 17 Ağustos , 2006 Bir insanı sevmek çok kısa bir süre de gerçekleşebilse bile bunu ona söylemek çok zor. Ben mesela çok zorlanırım bunu söylerken. Hep içimde acaba o da beni seviyomu, acaba çok cins bir cevapla karşılaşırmıyım hissi olur. Mesela; ya kusura bakma beni sevmen çok güzel ama ben henüz hazır değilim. veya; ben aramızdaki arkadaşlığı bu kadar uzun boylu düşünmemiştim. gibi cevaplardan çekinirim hep. Aynı derecede samimi cevap alamamaktan çekinirim hep. Bu yüzden birisine seni seviyorum demek hep zor gelir bana. İnsanın hiç zorlanmadan seni seviyorum diyebileceği tek kişi annesidir bence. Çünkü söylediğiniz şeyde çok samimisinizdir ve karşılık bulacağınız da su götürmezdir... Alıntı
Φ BaBaZuLa Gönderi tarihi: 12 Ekim , 2006 Gönderi tarihi: 12 Ekim , 2006 Madem seviyorsunuz, söyleyiverin. Bir düşünün bütün gün ne sözcükler sarfediyorsunuz. İki güzel kelimenin lafı mı olur...? Dikkat etmediğimiz o kadar çok şey varki. Bazı şeyleri sadece aklımıza geldiğinde yada biri, bişey hatırlattığında uygulamaya çalışıyoruz. Mesela havada uçuşan bi dünya mikroorganizmanın varlığı ve kendimizi koruma içgüdüsü. Dediğin gibi bütün gün biçok işe yaramaz söz sarfediyoruz. Ben aşkımı çok seviyorum, Duydunmu aşkım seni çok seviyorum Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.