PKK VE SAMİMİ OLMAK İÇİN!.. SİLAHLAR SUSMALI!..

PKK VE SAMİMİ OLMAK İÇİN!.. SİLAHLAR SUSMALI!..

“Diyarbakır’daki dershane önünde patlatılan bomba kontrolümüz dışında gerçekleşen bir eylemdi. Bu tür kanlı eylemleri tasvip etmiyoruz. Biz bağımsız devlet istemiyoruz. Federasyon da istemiyoruz. Türkiye’nin üniter devlet yapısını bozmayan bir çözümden yanayız. Bu söylediklerimiz taktik değildir. Böyle bir sürecin başlayabilmesi için önce silahlar sussun! ”

Böyle demiş PKK’nın fiili yöneticisi Murat Karayılan, Milliyet Gazetesi’nde Hasan Cemal’e.

Samimi olduğunu varsaymak istiyorum Karayılan’ın, Kürt sorununun barışçıl çözümü için gerçekten bir fırsat yakalandığına inandığını düşünmek istiyorum.

Ama sonra takılıp kalıyorum: Silahlar sussun da kim susturacak?

Çok basit bir yöntemi var silahları susturmanın. Karayılan, Abdullah Öcalan’ın 1999’da yaptığını yapar, bütün silahlı güçlerine Türkiye’den çıkma talimatı verebilir mesela.

O zaman silahlar susmuş olur.

Ama dağda silahlı insanlar dolaştıkça silahlar susamaz; hiçbir ülkenin güvenlik gücü, dağda kafileler halinde silahlı adamların dolaşmasına göz yumamaz.

Karayılan, “Silahlar sussun” diyor ama aynı gün düğmeye basılmışçasına Diyarbakır Lice’de ve Hakkâri Şemdinli’de yapılan saldırıları, 10 askerin şehit düşmesini “Maalesef oldu, biz de üzgünüz” diye geçiştiriyor.

Bu saldırılar sonrası kendi örgütünün yayımladığı intikam bildirisini de unutuyor.

Sonra da, “silahlar sussun” diyor.

Susturun o zaman.

Bazıları, “Türk Ordusu çekilsin, operasyonlar dursun” diyor.

Pardon ama, nereden çekilecek Türk Ordusu?

Dağda silahlı adamlar dolaşırken operasyonlar neden dursun ki?

“Silahlar sussun” deniyor.

Peki, kim konuşturuyor silahları? 9 askerin şehit olduğu mayınlı saldırı için Karayılan, “Üstlerine doğru operasyona gelindiği sanılmış, mayın döşenmiş” diyor.

Aynı yolda kaç kez keşif yapıldığını, oraya o zırhlı personel taşıyıcıyı parçalayacak kadar (100 kilo) patlayıcının nasıl ve ne kadar zaman önce gömüldüğünü, uzaktan patlatma mekanizmasının nasıl hazırlandığını, yani bu eylemin haftalar önceden planlanmaya başlandığını görmüyor mu Karayılan?

Bu eylemin Kandil’den gelen doğrudan bir emirle değil de yerel inisiyatifle yapıldığına kendisi inanıyor mu ki, bizim inanmamızı bekliyor? Bu kadar da samimiyetsizlik olmaz ki.

Sonra da “silahlar sussun” diyor. Önce kendi samimiyetine ve örgüt üzerindeki tam hâkimiyetine bizi inandırması gerekmiyor mu Karayılan’ın? Kendi örgüt organlarına o anlaşılmaz kelimelerle dolu ve inanılmaz uzunlukta demeçlerde Hasan Cemal’e söylediklerini neden söylemiyor? Neden orada “silahlar sussun” demiyor.

Susturun, sussun! PKK, “eylemsizlik” olarak nitelendirdiği tek taraflı “ateşkes” çağrılarında inandırıcılığını giderek yitiriyor.

Son söz… Demagoji yapmanın, palavra atmanın ve bilgiçlik taslamanın hiç kimseye yararı yok ve şimdiye kadar olmamıştır. Tersini düşünenler son 90-100 yıl içinde Türkiye, İran, Suriye ve Irak'ta yaşananları tarafsız bir akılla hatırlayıp okusunlar. Kâbusların da, hülyaların da gerçeklerle ilgisi yok. Hayal âleminde yaşayanlar da kâbus görenler de nasıl olsa kafalarını sağa sola vura vura uyanacaklar. Zaman kaybedip ağır bedeller ödemek yerine, bu coğrafyada bizi birbirimize adeta mahkûm eden ortak çıkarlara eğilmeliyiz. Bizler yekdiğerimizi aşkla ve şevkle sevmeye mecburuz. Aksi takdirde birlikte mahvoluruz. Eğer PKK, gerçekten Kürtleri düşünüyorsa, gerçekten Kürtlerin hakları için mücadele ediyorsa, gerçekten bağımsız Kürt devleti istemiyor ve Türkiye’nin üniter yapısına saygı gösteriyorsa, gerçekten söylemleri taktiksel değilse ve gerçekten taşeron bir örgüt değilse, öncelikle Türkiye’de demokrasinin gelişmesi ve yerleşmesinin önünde engel olmaktan çıkmalıdır. Çözüm; ancak PKK’nın teröre son vererek önkoşulsuz silah bırakması ve sonrasında barışçıl ve entegrasyonu geliştirecek politikalarla sağlanabilir.