Bu günlerde Avrupa kentleri "There's probably no God, now stop worrying and enjoy your life" kampanyaları ile çalkalanıyor. Kampanyayı otobüslere bu reklamı vererek başlatan Ariene Sherine adlı bir yazar. Profesör Dawkins de destek verdi.

 

Afişi taşıyan otobüsler çok farklı tepkilere neden oldu. İspanya'da halk bu otobüslere binip binmemekte tereddüt ediyor. Londra'da bir otobüs şoförü bu ilanı taşıyan otobüsü sürmeyi reddetti. Bir kısım halk ise girişimi yerinde buldu ve destekliyor. İnanç özgürlüğü kapsamında tanrıya inanmak kadar inanmamanın da bir inanç özgürlüğü olduğu savunuluyor ve bu tür kampanyaların artması isteniyor.

Avrupa'da insanlar söz konusu otobüslere binip binmemekte tereddüt ederken, bizde (zaten mümkün değil de) bu tür bir durumda halkın çoğunluğunun neyi yapmakta tereddüt etmeyeceğini iyi biliyoruz.

 

Birileri bazı şeyleri önceden görür ve tedbirini şimdiden alır. Avrupa'da halihazırda ateistlerin sayısının diğer kıtalara göre çok daha fazla olduğu gerçekse de yakın zamanda Tanrı inancına güçlü darbeler indirebilecek bilimsel gelişmelerin olacağı ve halka açıklanma aşamasında insanların bir boşluğa düşmelerini önlemek amaçlı olarak böyle bir kampanya düşünmüş olabilirler. Tabi dünyanın çoğu yerinde böyle bir şey sadece ve sadece tepkiye neden olur, çok başarılı bir şekilde kahramanca püskürtülür.

bizde (zaten mümkün değil de) bu tür bir durumda halkın çoğunluğunun neyi yapmakta tereddüt etmeyeceğini iyi biliyoruz.

Öyle zındık otobüslerine binilmez hafizanallah. Bir kaza bela verir, ya freni patlar, ya devrilir. En iyisi ya taşlamak, ya yakmak böyle zındık otobüslerini!

 

Bir de "bakın Avrupa'da futbolcular maça çıkarken nasıl da istavroz çıkarıyor, ne dindar Avrupa, ne güzel" demezler mi? O kadar da ilkokuldan beri elmalarla armutların toplanamayacağını öğretiyoruz, boşuna kürek çekiyoruz...