Gönderi tarihi: 1 Şubat , 2006 19 yıl fadil öztürk - Iste buna bicak cekiyorum sözcüklerim varmiyor uzakligina, suskundur takvimlerde adim üstelik, bir bir düsüyor bütün öpmelerim, agir yenilgiler alarak. kalbimse sildi bütün defterlerde, adresini, yoklugunu kiyamet bilerek. Sadece susarak özlüyorum seni Hic tanimadan, ne garip … Sense uzaklara civili, Bir deniz gibisin resimlerde Dokunsan Dersim olur göcerim mecburen, yalnizligin on milyon olur,istanbul duydum cok sonra, adin önemli degil; acin ayni tadi veriyor zaten. Islik calan zamanlardan gelmistim, bilirim bulutlari eskitmenin güzelligini, zaman, o zaman degil simdi, günes yine dogar bu kente, ama gözlerin... gözlerin... Simdi adi yok hic bir sevgilinin, sicak dokunusunda dagilan, binlerce öpücügün... İste, buna bicak cekiyorum, bir kadin, askini savunan bir cocuk, gülüsü gibi ince, bir havalanis...yok Belki de cekip vurmak , bütün uykulari göz kapaklarinda... okudukca, devamli göcün göcü aklima gelir. simdi melankolizmin peygamberi olmaya ne gerek var. harika bir dilde yazilmis bir siir bence....aceba dokunsalar ne olurum ben diye düsündüren bir siir. dersim mi? amed mi? bingöl mü? istanbul mu? yoksa viyana mi? ayrica bu siir ahmet aslan tarafindan güzel yorumlanmistir.... düsüncelerinizi yazarsaniz sevinirim
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.