tek tarih bilirim

Asiliğimi ve dinmek bilmeyen özgürlük aşkımı sorguluyorum artık. Irkçılığın rengi oluyor diye biliyordum. Ama herşey birbirine girdi. Sadece ülkenin doğusu değil, orta anadolu da oldukça tedirgin. Ki bu trajı yüksek gazetelerin manşetlerini süsleyen konulardan. İlginç olansa rant kaygısı duyulmadan işlenen konular. Bu ülkeyi sen olduğun için seviyorum. Ve yine senle soluduğum düşlerim uğruna sahipleniyorum. Nereye gidiyoruz? Hangi çağa sürükleniyor umutlarımız? Nasıl bir yaşam bekliyor bizleri? Ya da nasıl bir uygarlığa açacağız yarın sabah gözlerimizi? Sevgilim, yüreğim, senle her mekan vatan olur bana. Memleket hasreti çekmem. En sevdiğim kelime "Duygu" ki en sevdiğim isimde. Düşünsenize memleket sevgisi bile duygularımızla perçinleniyor işte. Yine duygulara çıkıyor, ritmini böyle tutuyor hayat. Ve onla bereber bizde diri kalıyoruz sevgilim. Direncimizin kaynağı oluyor yaşama isteğimiz. Ve süregeleni değil arzuladıklarımızı yaşıyoruz. İnsani duyarlığımızla yön veriyoruz zamana. Ve o da sessiz çığlığıyla eşlik ediyor bu benzersiz, bu eşsiz birlikteliğe. "Şimdi hayata parmaklarım, tırnaklarım, onu ısırdığım dişlerimle tutkuyla bağlandım."