Türkiye'ye Japonya'dan bir eğitim heyeti gelir. Temas ve incelemeler yapacak,

neticeyi yetkililere aktaracaklar. Gerektiği kadar da ikili işbirliği gerçeklestirecek.

 

Işler buraya kadar çok iyi...

 

Japon heyeti yurdumuzun bazı bölgelerinde gerekli incelemelerini yapar. Sonra Bakanlıkta toplanırlar. Heyetin hakkımızdaki tespiti ilginçtir:

 

"Sizin çocuklarınızda milli şuur yok".

 

Bizimkiler şaşırır! "Bizim çocukların damarlarındaki kan milli duygumuzun

kaynağıdır."

Yine de fazla ses çıkarmazlar! Ne de olsa misafirdir!

Bizimkiler sorar,

"Peki, Sizin gençlerinizde milli şuur var mıdır?

Japon uzmanları anlatmaya başlar:

Biz gençlerimize ilkokula başlamadan "şok testler" uygularız. Mesela uçak gibi hızlı giden trenlerimize bindirir, bir tur yaptırırız. Çok katlı yollardan da geçen tren, onları şöyle bir sarsar. Mini mini çocuklarımız teknolojinin bu baş döndürücü neticesini görerek bir şok olurlar.

Sonra... Bu şoktan sonra Hiroşima'ya götürürüz. Bölgeyi aynen

koruyoruz. Bombalanmış bu bölge hakkında bilgilendirir; değil hayvan, bitkinin bile yeşermediğini gösteririz. Ve deriz ki

"Eger sizler çalışmaz, sizden öncekileri geçmezseniz vatanınız, işte

böyle düşmanlar tarafından bombalanır. Hiçbir canlı yaşayamayacak

biçimde size bırakıp giderler. Çalışırsanız, bindiğiniz hızlı trenleri bile geçecek yeni vasıtalar yaparsınız. Gerisi sizin bileceğiniz iş. Çocuklarımız bununla ikinci

bir şok daha yaşarlar.

Sizlere şunu hatırlatalım ki, Türkiye'de birçok teknik elemanımız bulunmaktadır. Bunların herhangi birine bu konuyu sorabilirsiniz. "

Bizimkiler şaşkınlık içinde sorarlar :

"-Peki ya Türkiye için tespitiniz var mi? Varsa gözlemleriniz nedir?"

Japonlar;

"elbette var" derler.

"Bizimkinden çok daha önemli.

Bir tanesi Çanakkale Savaşları'nın olduğu bölge. Bu bölge gençlerinizin şok olması için yeter de artar bile. Bir metre kareye altı bin merminin düştüğü savaşta, Türk'ler her şeye rağmen galip çıkıyor, olamayacağı olur hale

getiriyorlar. En son teknolojiye ve donanıma meydan okuyarak, inancın galip geldiğinin ispatını yapıyorlar. Üstelik karşılarında tek bir düşman

değil, müttefik güçler; sizin tabirinizle yetmiş iki millet var.

 

''Evet M²'ye 6.000 Mermi!...

 

M²'ye 6.000 Mermi!...

 

6.000 Mermi!...

 

Bileniniz var mıydı ?

 

Not:

 

300 M2 lik bir tepe için 2 gece savaşıldı...

m2'ye 50 ölü düşüyordu...

Cerrahpaşadan gelen 130 son sınıf öğrencisi

gönüllünün hepsi şehid oldu o tepede... o sene mezun verilmedi tıbbiyeden... anlatacak çok şey var bu savaşta. oradan geçen varsa tepelere kazınmış yazıyı bilir.

''Dur yolcu bilmeden basıp geçtiğin bu toprak bir devrin battığı yerdir....

 

Çanakkale Neresi?

 

On sekiz mart bin dokuzyüz on beş de.

Çanakkale destanının yazıldığı yerdir.

İtilaf devletlerinin birleştiği yerde.

Eşsiz kahramanlığın yaşandığı yerdir.

 

Türk milletinin tek yumruk olduğu.

Azim ve kararlılıkla karşı koyduğu.

Düşman askerini boğazda boğduğu.

Muhteşem savaşın yaşandıgı yerdir.

 

Hem deniz hem hava hem de karadan.

Ateş yağdıran düşmandan korkmadan.

Günlerce savaşan hem de bıkmadan.

İkiyüz elli bin şehidin verildiği yerdir.

 

İngiliz, Fransız, Hindu ve yandaşlaraına.

Kanada, Avusturalya gibi sırdaşlarına.

Yenizellanda nın da katıldıgı düşmanlarına.

Osmanlı tokatının vurulduğu yerdir.

 

Çanakkale boğazının kana bulandığı.

Hasta adamın günlerce dayandığı

Vatan uğruna canın hiçe sayıldığı.

Şanlı tarihimizin yazıldığı yerdir.

 

Vatan, millet, din ve devlet yolunda.

Şimdi hür yaşayan bizler uğrunda.

Rahat uyumak için toprağın bağrında.

Canını feda edenlerin yattığı yerdir.

 

Hürriyet uğruna ölmeyi şeref sayanların.

Çanakkale geçilmez diye tavır koyanların.

Düşman karşısında kale gibi duranların.

Destanlarının yazıldığı muhteşem yerdir.

 

İman gücüyle yazıldı bu büyük destan.

Geçilseydi Çanakkale gitmişti vatan.

Dua dua yalvarınca yüce Allahtan.

Sağnak sağnak rahmetin indiği yerdir.

 

Allah Allah diye coşunca asker.

Kalmadı düşmandan hiç bir eser.

Nasip olsun o askere cennette kevser.

Dediğimiz arslanların yattığı yerdir.

Bu çok önemli mücadelenin ruhu apayrı bir konudur zaten; işte bu ruh anlaşılmamış olsa gerek ki hala birileri çıkıp milletin inancına ve yaşayışına saygısızlık edebiliyor da zaten artık bu ikisinde de toplumda yozlaşma görülmeye başlamış bile; bu yüzdendir ki o ruhu yeniden yakalamak gerekmektedir yoksa halkla arasına duvar çekmiş bir elit tabaka ve kendini geliştirememiş bir halk ile ülkemiz pek de bir yere varacak değildir...

 

Saygılar...