bir erkek çocuğun annesi olsanız; oğlunuza ne gibi öğütler verirsiniz?

[Misafir mtmtk5]

..................

[Φ meliskoo]

walla nası yasamak ıstıyosa öyle yasasın

ama bol bol okuturdum o okul senın bu okul benım

sonra da işini saglam yap derdım duzgun işe gırmesıne ön ayak olurdum ve calısmasına

kız arkadaslarına da karısırdım cogundan ayırırdım

duzgun kız bulunca da evlenmesıne ızın vermezdım fln fln ..

[Misafir RA_dya]

Benim oğlum henüz üç yaşında çok yaramaz ama inanılmaz zeki bi çocuk

Geçenlerde anneannesine giderken çiçekçinin önünden geçiyorduk.

Durdurdum çiçekçinin önünde"Anneanne'ye çiçek götürmek istermisin"dedim.

Alalımmm"dedi sevinçle.

Ona dedim ki"bu çiçekleri verirken anneannecim sen bu çiçeklerden daha güzelsin dersen anneannen daha da mutlu olur".

Daha apartmanın giriş kapısından bağırmaya başladı:

"Anneannecim sana çiçek aldım ama sen bu çiçeklerden daha güzelsin""demeye

Şimdi nereye gidersek gidelim hemen"Annecim çiçek alalım giderken"diyor.

Daha şimdiden ona nazik ve efendi olmayı öğütlüyorum,öğretmeye çalışıyorum.

Sabah gözünü açtığı anda "Annecim seni çok seviyorum"diyor.

Bu beni nasıl mutlu ediyor anlatamam.

Çünkü insanların bunu birbirine söyleyip hissettirmesi çok önemli.

Bir beş dakika sonra bunu karşımızdaki insana söyleyebileceğimizin garantisi yok.

Oğluma daha şimdiden Allah sevgisini,insan sevgisini,doğa sevgisini ve tabi ki vatan sevgisini aşılamaya çalışıyorum.

Oğlum mert olmalı,hileden ve yalandan uzak olmalı,sözünün eri olmalı.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar.Anne olmak büyük sorumluluk onun şekillenmesi tamamen sizin elinizde çünkü.

Ama heralde dünyanın en zevkli sorumluluğu,ben çok keyif alıyorum

[Φ Tengeriin boşig]

Oğlum mert olmalı,hileden ve yalandan uzak olmalı,sözünün eri olmalı.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar.Anne olmak büyük sorumluluk onun şekillenmesi tamamen sizin elinizde çünkü.

Ama heralde dünyanın en zevkli sorumluluğu,ben çok keyif alıyorum

 

Ablacım "Yaren"den olsa gerek, çocuğun nasıl yetiştirilebileceği konusunda deneyimlisin.

Genelde ilk çocuklar, yetişme bakımından kurbandırlar...

 

Çocuk Gelişiminde

"İlk çocuk olmak",

"İkinci, üçüncü, ..., son çocuk olmak",

"İkiz, üçüz, ..., olmak" gibi etkenlerde çok önemlidir.

 

Ben annemin acemiliğine denk geldim sanırım,

Kardeşimle hiç ortak yönümüz yoktur.

Buna rağmen kardeşimle her konuda çok iyi anlaşırız.

Annem güzel şeyler verdi bana...

 

Dediğin gibi çocuğun yetişmesinde en önemli etken "Anne"dir.

Bu yüzden hep derim;

"Çocuklar, anne-babalarının yaşantılarını miras alırlar."

 

Ancak sana söyleyeyim;

Alp çok kibar bir çocuk olacakl, bundan eminim.

Ayrıca bu kadar çok akıllıca soru soran bir çocuk görmemiştim hiç.

Ben üç yaşında daha yeni konuşmaya başlamıştım oysa...

 

Lakin bana öyle geliyor ki Alp sana çok bağlı.

Umarım sana "Bağımlı" hale gelmez.

Yoksa kendi kararlarını veremez hale gelir birgün.

Ama şu anki gelişimi bence mükemmel...

 

Affet, haddim değil aslında böyle bir tavsiye de bulunmak...

"Anne" olan sensin...

 

Bu soruyu "Baba" olacak olanlar cevaplayamaz mı?

 

Açıkçası ben oğluma öğüt vermezdim.

Çünkü öğütler hiç bir zaman işe yaramaz.

Çocuğa öğüt verilmez.

Çocuğu ancak ve ancak yetiştirirsiniz.

Öğütten çok daha eklidir.

 

Ra_dya'nın yaptığı gibi bazı şeyleri tatbik ettirerek,

Alıştırarak öğretirsiniz ve istediğiniz gibi bir birey ortaya çıkar sonuçta.

Çocuklar bir oyun hamuru gibidir.

Ne yaşarsa gelişim sürecinde,

İleride olacağı kişinin temellerini o şekilde atar.

Ne yaşarsa bebekliğinde ve çocukluğunda,

Öyle bir kişi olur sonuçta...

Belli bir yaşa geldiğinde verdiğiniz hiç bir öğüt işe yaramaz.

 

Ben çocuğumu nasıl mı yetiştirirdim?

"Empati Kurabilen"

"Sorduğu sorunun cevaplarını araştırıp bulabilen"

"Erdemli"

"Sevgi'nin ne olduğu kavrayabilen"

Yani sağlıklı bir çocuk yetiştirirdim/yetiştirmek isterdim...

 

Aslına bakarsanız biraz iddialı bir laf olacak ama çocuklarla iletişimim çok iyidir

Ve iyi bir çocuk yetiştirebileceğime inanıyorum...

(bir baba olarak )

[Misafir mtmtk5]

Benim oğlum henüz üç yaşında çok yaramaz ama inanılmaz zeki bi çocuk

Geçenlerde anneannesine giderken çiçekçinin önünden geçiyorduk.

Durdurdum çiçekçinin önünde"Anneanne'ye çiçek götürmek istermisin"dedim.

Alalımmm"dedi sevinçle.

Ona dedim ki"bu çiçekleri verirken anneannecim sen bu çiçeklerden daha güzelsin dersen anneannen daha da mutlu olur".

Daha apartmanın giriş kapısından bağırmaya başladı:

"Anneannecim sana çiçek aldım ama sen bu çiçeklerden daha güzelsin""demeye

Şimdi nereye gidersek gidelim hemen"Annecim çiçek alalım giderken"diyor.

Daha şimdiden ona nazik ve efendi olmayı öğütlüyorum,öğretmeye çalışıyorum.

Sabah gözünü açtığı anda "Annecim seni çok seviyorum"diyor.

Bu beni nasıl mutlu ediyor anlatamam.

Çünkü insanların bunu birbirine söyleyip hissettirmesi çok önemli.

Bir beş dakika sonra bunu karşımızdaki insana söyleyebileceğimizin garantisi yok.

Oğluma daha şimdiden Allah sevgisini,insan sevgisini,doğa sevgisini ve tabi ki vatan sevgisini aşılamaya çalışıyorum.

Oğlum mert olmalı,hileden ve yalandan uzak olmalı,sözünün eri olmalı.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar.Anne olmak büyük sorumluluk onun şekillenmesi tamamen sizin elinizde çünkü.

Ama heralde dünyanın en zevkli sorumluluğu,ben çok keyif alıyorum

 

çok tatlısınız, cevabınız için teşekkürler

[Φ muki]

Ben çocuğuma erken yaştan itibaren sorumluluk verdim. Buna rağmen onun yapmak istediği bir konu olup ta bana mantıken ters gelmişse, neden bana mantıken ters geldiğini onun anlayacağı bir lisanla anlatmaya çalıştım.

 

Ben çalıştığım için oğlum aslında anneannesinin oğlu idi ve bilirsiniz anneanneler torunlarına istediklerini alır, istediklerini yedirirler. Fakat ben oğluma ''evladım bak anneannen senin bir dediğini iki etmiyor, ama anneannen aramızda olmadığı zaman benim sana anneannen gibi davranacağımı sanma. Ve anneannemiz aramızdan ayrıldı. Fakat oğlum benim ona dediğimi aklında tutmuş olması lazım ki, onu isterim bunu isterim lafı hiç duymadım.

 

Şimdi büyüdü ve benim ona söylediğim bir cümle daha var. ''Oğlum sakın evleneceğin kadını annen sanma.'' Bu cümlenin ne anlama geldiğini o biliyor.

[Φ meliskoo]

Ben çocuğuma erken yaştan itibaren sorumluluk verdim. Buna rağmen onun yapmak istediği bir konu olup ta bana mantıken ters gelmişse, neden bana mantıken ters geldiğini onun anlayacağı bir lisanla anlatmaya çalıştım.

 

Ben çalıştığım için oğlum aslında anneannesinin oğlu idi ve bilirsiniz anneanneler torunlarına istediklerini alır, istediklerini yedirirler. Fakat ben oğluma ''evladım bak anneannen senin bir dediğini iki etmiyor, ama anneannen aramızda olmadığı zaman benim sana anneannen gibi davranacağımı sanma. Ve anneannemiz aramızdan ayrıldı. Fakat oğlum benim ona dediğimi aklında tutmuş olması lazım ki, onu isterim bunu isterim lafı hiç duymadım.

 

Şimdi büyüdü ve benim ona söylediğim bir cümle daha var. ''Oğlum sakın evleneceğin kadını annen sanma.'' Bu cümlenin ne anlama geldiğini o biliyor.

 

 

cok doğru katılıyorum

ewlenecegı kadın annesı degıldır annesı gıbı de aramamlıdı r sonra kızı da annesı gıbı görur hem yuvaları ıyı gıtmez

[Misafir RA_dya]

Lakin bana öyle geliyor ki Alp sana çok bağlı.

Umarım sana "Bağımlı" hale gelmez.

Yoksa kendi kararlarını veremez hale gelir birgün.

Ama şu anki gelişimi bence mükemmel...

 

Affet, haddim değil aslında böyle bir tavsiye de bulunmak...

"Anne" olan sensin...

 

Yok bunda çok haklısın.Evet biliyorum Alp bana biraz aşırı bağımlı

İşte bu hata mı biraz olsun telafi etmek için bu hafta anneannesin de bıraktım onu.

Bayramdan sonra anaokuluna başlıyacak biliyorsun.

Bu ayrılığımız biraz alıştırma niteliğinde

Ama ilk günü başarıyla atlattık o kadar ki bugün telefona bile gelmedi benle konuşmaya böcük

 

 

 

Aslına bakarsanız biraz iddialı bir laf olacak ama çocuklarla iletişimim çok iyidir

Ve iyi bir çocuk yetiştirebileceğime inanıyorum...

(bir baba olarak )

[/b]

 

 

Evett bundan hiç kuşkum yok hatta sen süper ötesi bir baba olacaksın

 

çok tatlısınız, cevabınız için teşekkürler

 

Ben teşekkür ederim

[Misafir spices]

çalıştığım için ücretsiz izin alıp kendi doğrultularımda birşeyler öğretmeye çalıştım....ama 1,5 yaşa kadar falan..daha sonra kreş ve aile büyüklerinin etkisinde kaldılar.........

 

küçükken atılan sağlam temeller bence geleceğini yönlendirebiliyor..sorumlu , saygılı , kararlarını kendisi verebilen bir birey olmayı öğütledim..

 

tabii atmış olduğun temel ilerde ne derece hayatına yön verir bilemiyorum..

 

ben evli çoçuk yetiştiren bir anne olarak toplumun gelişmesinde ******* giderilmesinde en büyük rolün anneye düştüğüne inanıyorum..özellikle erkek çoçukların görüş açısının oluşmasında....

[Misafir mtmtk5]

bu başlığı açmamın nedeni her kötü niyetli erkeğin bir annesinin olduğuyla ilgiliydi, o kadar çok ***** erkek varsa o kadar ***** kadın var demektir, cehalet hem erkek hem de kadın için kötüdür, cehalet sonuç itibariyle kötüdür

 

acaba ***** kadınlar bu erkeklere kötülük yapıyor olabilirler mi?

 

bana kızmayın sadece bu fikri bilgilerinize sunuyorum, insan sonuçta insandır, herkes ilk bilgilerini annesi ve babasından alıyor, ama erkeklerin kadınlara yaklaşım tarzının öğretilmesi bana annelerin görevi gibi geldi, bir diğer konu erkeklerin annelerine ne olursa olsun bağlılıkları, benim tavsiyem kimse annesine kızmasın ama doğru doğrudur yanlışta yanlıştır, herkes annesine anlayış göstererek bu sonuru aşmalıdır, zira annelerin de anneleri ve babaları eğitimsizdi, eğitim Türkiye'de yeni oturan bir kavram, kızmadan halletmek lazım, zira bu anneler iyi insanlar ama cehalet iyilikten bağımsız farklı bir kavram, ve ne yazık ki, cehalet, insanları karanlığa götürür, bu cehaleti kırıp aydınlığa çıkmamız gerekir, teşekkürler...