Çokbilmişlere kurduğum tuzaklar

[Φ sedat sencan]

Eksik olmasınlar,hayatımda çokbilmiş birsürü kişiyle tanıştım.

Hani şu ukala denilen insanlar.

Tamamen cahil değillerdir,öyle olsa mesele yok.

Kendilerine sorarsanız bazı şeyleri iyi bilirler.

Birtakım konuları iyi bilenlere bir şey demem.

Bildiğini zannedenlerden bahsediyorum.

*****

Ben yıllar önce böylelerini dinlemekten bıkıp usanmıştım.

Birkaç gün üşenmeden oturup çalışmalar yaptım.

Onlar için tuzaklar hazırladım.

Örneğin çok iyi bir şairin dizelerini bir kağıda yazdım.

Veya iyi bilinen bilimsel buluşları kimin yaptığını not ettim.

Reddedilmeyecek kaynakları da ilave ettim.

*****

Artık bu kağıtları hep cebimde taşıyordum.

Çok geçmeden bunların faydasını gördüm.

Bir mekanda oturmuş sohbet ediyoruz.

Konu edebiyattan açılmış.

Çokbilmiş birisi şiir hakkında birşeyler söylüyor.

Ben cebimden çok iyi bilinen şairin dizelerini çıkarıyorum.

Okumayı bitirince:

--‘Bu şiiri ben yazdım.Nasıl buldun ?’ diye soruyorum.

*****

Çokbilmiş kişi biraz acemice olduğunu söylüyor.

Anlatım eksik kalmış,şu bu gibi bir şeyler yorumluyor.

Sonra işin gerçeğini belirtince ne duruma düştüğünü düşünün.

Veya tam tersini yapıyordum.

Kendim oturup saçma sapan birşeyler yazıp okuyordum.

Sonra da şiiri işte şu şairin yazdığını belirtiyordum.

Tabii dizelere övgülerin sonu gelmiyordu.

*****

Bilimsel konulardaki tuzaklarım konuların püf noktalarını kapsıyordu.

Örneğin birisi Einstein’in görecelik kuramını anlatıyor.

Yarım-yamalak bilgisi var,belli oluyor.

Araya girip soruyorum:

--‘Detayı bırak.Görecelik ne demektir?’

Böylece anlattığı konunun özünü kavrayıp kavrayamadığını anlardım.

*****

Fikir tartışmalarında bir kişiyi sınamanın etkili bir yöntemi daha var:

Ona anlattığı şeyleri nereden öğrendiğini sorun.

Okuyarak mı öğrenmiş?Yoksa başkalarından duydukları ile mi konuşuyor?

Okuyarak öğrenmişse hangi kaynaklardan yararlanmış.

Bir bilim adamının söylemediği sözleri söylediğini iddia edenleri çok gördüm.