Saral

Musevilikte de haram. Hıristiyanlıkta ise İncil derlenirken atlanmış olmalı...

Niçin?

Kur'an'daki Tanrı tarifini reddedenlerin en çok takıldıkları mesele her şeyi bilen Tanrı'nın çzidiği kaderden, insanların mesul olmayacağı hususudur. Oysa zaman insanlara ait bir mevhumdur. Tanrı zamandan münezzehtir. Yani arınmış, zamandan uzak, zamanın bağlayıcı olmadığı özelliklere sahiptir. Zaten yaratılmamış olmak bunu gerektirir. Öyleyse zaman kipleri de Tanrı için geçerli değilidr. Geçmiş zaman, gelecek zaman insana ait olgulardır. Tanrı için geçmiş zaman veya gelecek zaman olmaz. Bu durumda Tanrının bilme özelliğinin de zamanla bir alakası yoktur. Zamandan münezzeh olan Tanrı'nın "bilgisi" zamanla alakalı insan için icbar edci değildir. İnsan kendisine verilen akıldan dolayı yaptıklarından mesuldür.

Kader meselesi, Tanrı'yı kabullenmekte yeterli bilgiye sahip olmayanların sürekli takıldıkları bir sorundur. Bu Tanrı'nın yeterli tarifinin yapılmamsındandır. Yani Yaratanı, yaratılmışların kriterleri ile tanımlamaktan ileri gelir. Zaman kipleri Tanrı için geçerli değildir. Yani geçmiş zaman, şimdiki zaman ve gelecek zaman insanın algıladığı bir durumdur. Yaratıldığımız mekanlarla alaklı bir durumdur. Zamana muhataç olmayan Tanrı'ının "Bilgisi" ni, insanın zaman algısıyla yorumlayıp, kader izahına kalkmak Tanrı'yı insanlaştırmak olur. Bize göre var olan geçmiş zaman, şimdiki zaman ve gelecek zaman kavramları Tanrı için yoktur ve bu yüzden O'nun "Bilmesi"nin geçmiş ve gelecek zamanlarla izahatı yanlış olur. Geçmiş ve gelecek zamanın üstünde olan bir "Bilgi" insanın mesuliyetini gidermez.

Bu yeni bir söz değil. Ebucehil de öyle söylemişti. Kur'an için Hz.Muhammed'in uydurmasıdır, demişti. Ama ne hikmetse 1400 senedir başka biri böyle bir şey uyduramadı. Akıl için, Tanrı'nın reddi ıspatından çok zordur. Ve mümkün değildir. İnsandaki analama kabiliyeti de dinin reddini imkansız kılar. Din sadece insanlar içindir, anlama ve anlatma kabiliyeti de sadece insana mahsusutur. Allah insanlara bir şey anlatmak istemeseydi, insanlara anlama ve anlatmayı öğretmezdi. Çünkü bu kabiliyet bütün varlıklar içerisinde sadece insanda vardır.

Senin yerine kimse karar veremez. Bir mümin için de kimse karar vermiyor. O bahsettiğin Paygamber, Şeyh vs. kabul edenler için sadece birer yol göstericiden ibarettirler. İnsan bütün kararlarını kendisi verir. Eğer böyle olmasaydı bu kararlarından dolayı mesul tutulmazdı. Allah Rahman suresinin başlarında, insanı yarattığını ve ona anlamayı ve anlatmayı öğrettiğini söylüyor. Anlayabilen insan, artık "anlamaktan" mesuldur. İnsan da anlamak ve anlatmaktan ibarettir. Ya da diğer canlılardan belirgin yegane farkı budur. Hatta insandaki anlama özelliği "Anlatacak şeyleri olan bir Tanrı" için kafi bir delildir.

Tanrı'nın senin gibi düşündüğüne inanmak istiyorsun. Ya da kabullenemediğin Tanrı'ya kendi düşüncelerini kabul ettirmekle meşgulsün. Devam et, aklın seni bir gün Tanrı ile buluşturacaktır.

Yazdıklarım anladığınızla alakalı değildir.

Konuyu açan arkadaş herşeyi bilen bir Tanrı olmaz diyor. Ve bunu Allah şeklinde yazmış, bu bir hatadır. Allah; Tanrının İslam'da herşeyi bilenine verilen özel addır. Bu yüzden Tanrıyı Allah olarak adlandırıp, sonra da herşeyi bilmesi mümkün değildir denemez. Konu başlığı Tanrı şeklinde açılsa idi daha mantıklı olurdu. Mesela Budistler Tanrılarının herşeyi bilemediğini söyleyebilirler veya başka bir şeye tapanlar meseleyi böyle düşünebilirler. İslam ise Tanrının tarifini Allah'ı izah ederek yapmıştır. Bu bir tekamül meselesidir. Tanrı vardır ama her şeyi bilemez dedikten sonraki merhaledir. Umarım konuyu açan arkadaşta bu tekamül gerçekleşir. Çünkü "Niyet hayır akıbet hayır" diye bir söz vardır. Niyeti Tanrıyı red etmek değil de irdelemkese buna kavuşur. Yok hayır irdelemek bahanesi ile reddini ıspata kalkmak ise bir netice alamaz.