karçiçeği_m

Neden? Neden olacak, korkuyorum! Korkuyor musun? Evet ya, korkuyorum. Cunku seni seversem hemen huyun suyun degisecek. Sende sevdigim seyler farklilasacak. Simaracaksin. Begenmez olacaksin artik beni. Cunku ben artik muhtac olmus olacagim sana, senin gozunde. Oyle degil mi? Bilmez misin? Muhtac olmak acizliktir. Simdi seni sevdigim icin cezalandiracaksin beni biliyorum! Hor goreceksin. Bekleteceksin. Aramayacaksin. Menfaatlerin on plana cikacak. Sayet menfaatlerinide sevmezsem beni sileceksin. Yalan mi? Sileceksin iste! Sonra her gun benden azar azar uzaklasacagini seyredip kahrolacagim. Yahu ben bir seven’im. Yani seni sevgimle onurlandirmis bir insan. Dunyayi ayakta tutacak insan kudretinin adidir Sevgi... Simdi ben sevdim diye, bu kudrete ve cesarete sahip oldum diye sen beni nasil ve ne hakla cezalandirabilirsin? Aklim almiyor. Zeka seviyem de. insanligim da. Yuregim de. Yok! "Seni seviyorum" cumlesini cok sarfetme eskir! Yok! Herkese "seni seviyorum" deme, sadece asik olunca kullan! Yok! "Seni seviyorum" demeden once binbir hokkabazlik yap ve sirin gorun ki sevdigin sevildigi icin kendini dev aynasinda gormesin, onu inlet, surundur, aklini basina getirt, mahvet! Neden? Cunku, bu makbul.. Kac....sevsen de sevmesen de kac! Neden? Cunku kacan kovalanir aptal! Kacan kovalanir... iyi de, neden sevdigim icin kaciyorum ki? Ben kacacak ne yaptim? Kacarak daha mi makbul olacagim? Kacarsam daha mi kiymetim anlasilacak? Sevmek utanc verici birsey mi ki kacmam gerek?! Anlayamiyorum... Oysa ben zaten sevdigimi severek devlestirmisimdir. Onun dev aynasinda kendisini yeniden devlesmesine ne gerek var ki? Bir gorebilse benim gozlerimle kendini, eminim kiskanacaktir bendeki kendisini... Yok ama yok! Bilmez sevgililer sevilmenin essizligini, bilmez... Ondandir bol keseden sevgiyi boyle tuketisleri... Ben hic simarmayan, degismeyen, yozlasmayan, ucup gitmeyen, tukenmeyen sevgi gormedim. Artik cenaze torenleri iki turlu yapilmali. Biri bedenler icin, Digeri zorla oldurulen sevgiler icin!... Ne demis Yilmaz Erdogan, " Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim" Anlayin artik varliklari degil, ihtimalleri sever olduk... Neden? Cunku ihtimaller hayallerimizdir. Sevmekse hayatin bir gercegi. Hayallerimizde sevgilimiz hic degismez. hatta "seni seviyorum" dedikce ya gozleriyle, ya elleriyle ya da tatli diliyle " beni sevdigin icin tesekkur ederim askim " der... Tesekkur etmek?! Beni sevdigin icin... Evet ya... Bir onurdur, bir oduldur, bir serefdir sevmek ve sevilmek. Ozgurlugumuzdur. Cesaretimizdir. insanligimizdir. Ayricaligimizdir. Ama ne yazik ki birde butun bunlari farkinda olamayisimizdir sevmek... Korkuyorum. Hep sevdigim icin cezalandirildim. Artik "seni seviyorum" derken bana tuhaf tuhaf bakmayacak varliklari daha cok sevmeye niyetliyim... Bir cicek gibi... Bir hayvan gibi... Bir dag manzarasi gibi... Bir su damlacigi gibi... Bir kucuk tomurcuk gibi henuz dogmakta olan... Cunku hepsinin insanlarda var olan bir buyuk silahdan arindirilmisligi var. Yani dilleri yok, dilleri! Konusamazlar... Sadece dinlerler... Sevginizi anlayarak hissederek dinlerler. Onlara "Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim? " demeniz gerekmez. Direkt soylersiniz sevginizi hesapsizca, umarsizca... Saymadan... Ve sevgimi ifade edecek her turlu cilginligi hesapsizca yapmak istiyorum. Gurur denilen sozcugu sozluklerden cikartmak, sevdigim icin sevilerek odullendirilmek istiyorum... Kaynak: internet Yazarı: bilinmiyor

Bıraktım hadi git.Sevmelerim sana değil artık,çocukça buluyorsun ya hislerimi çocukça sevmelerim de yok artık.Hani bırak artık diyordun kendine ilgini yoğunlaştıracak başka şeyler bul diyordun evet buldum. Bıraktım seni hadi git. Sakın bakma ardına ben bitirdim sana olan sevmelerimi ve sanırım bir özür borçluyum sadece seni sevmek seni önemsemiş olmak adına bir özür. Evet özür dilerim. Seni herşeyin üstünde tuttuğum çok sevdiğim için. Merak etme yaşanmaz bir daha böylesi yaşanamaz da zaten benim gibi bir sevenin yokken. Korkuyordum ya hani bir gün bitecek diye bak artık korkularım da yok çünkü artık benim için sende yoksun. Ne yazik ki bir zalimi sevmek hatasında bulundum, ne yazık ki sevginin ne demek olduğunu bilmeyen bir vefasıza tutulmuş yüreğim. Pişmanlığım gerçek olmayan sevgine inanmış olmak, aldanmış olmak. Üzülmem senin için artık ağlamam ıslansada gözlerim dökmem yaşlarımı senin gibi bir duygusuz için! Değerdin herşeye,herşeyin en güzeline isteseydin verecek çok şeyim vardı sana sevgi adına ama istemedin. Öyle ise bıraktım seni hadi git.

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın... "Nereden çıktın bu vakitte" dememeli, bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında; "Gözünün dilini" bilmeli; dinlemeli sormadan, söylemeden anlamalı... Arka bahçede varlığını sezdirmeden, mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında; sen, her daim onun orada durduğunu hissetmelisin. ihtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli, kovuklarına saklanabilmelisin. Kucaklamalı seni güvenli kolları, ...dalları bitkin başına omuz, yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı... En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin; gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz... Onca dalkavuk arasında bir tek o, sözünü eğip bükmeden söylemeli, yanlış anlaşılmayacağını bilmeli. Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli. Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona, övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin, "hak ettim" diyebilmelisin. Teklifsiz kefili olmalı hatalarının; günahlarının yegane şahidi... Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş... Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin. Ve sen ağladığında, onun gözünden gelmeli yaş... * * *

Aman efendim size öyle diyorsanız bize laf düşmez tüm gönül dostlarıyla görüşmek üzere şimdilik iyi geceler herkese

sevgili dost ne iyi ettinde geldin sende sayfama.... GELDİM İŞTE Sülfür inceldi ve en yorgun yerinden kırıldı ayna Tenhaydı düşlerim, geceydi, çıkıp geldim işte Su ve ateş bir de gülünç yalnızlığım var sana Getirebildiğim, kokularını yitirmişti çünkü güller Suyu dinle ateşi yak özledim demek bu Parasız yatılı hüzünlerden ne kalır geriye Biraz Tamil biraz Türküz ayıptır söylemesi İntiharsa günahtır külliyen yasak bilirsin Pısırık bir ihtilal gibi getirdim sana bunları Bir de belleğim, başıma bela hazin ve komik üstelik Hatırla eskiyen meydan saatini, çocukluğundur Tayyare pulları getirdim sana evden kaçışlarımı İstersen yok say bunları tespih de yapabilirsin Beni vur saatin altında seni seviyorumdur bu Şiir yazan bir adamın fotoğrafı var yanımda Kendini ölümlü sanıyor onu getirdim ganimettir Büyüdü büyülenerek, taşlayarak kovdu kabilesi onu Suyun öte yakasında yaşadı, Sisyphos dediler adına Sülfür inceldi ve en yorgun yerinden kırıldı ayna Ayna pusluydu bunca yıl nice sır taşımaktan Kırılmanın sesini duydum ve onu getirdim sana Unutulmaya geldim işte onarılmaya değil Kov beni kabilenden ama bekliyorum demek bu AHMET TELLİ

bu çiçek Cyranoya bu Dipnota buda tüm media ailesine

Bugünki çiçeğim en vefalı dostum Arman için gelsin.

way canlarım benim sizi burda görmek ne güzel.....her zaman beklerim madecim ciğerim.sevgiler

Bazı duygular vardır anlatılamaz, anlaşılır sadece. Sevenin sevdiğini bilmesi kadar ; Sevilen de anlar sevildiğini. Sevgi her zaman belirli kelimelerle söylenmez. Çoğu defa bir bakış yeter de artar bile... Yeryüzünde hiçbir kuvvet insanoğlunu sevme hakkından alıkoyamaz. Sevmek çoğu zaman var olmaktır. Sonunda bizi yok olmaya götürse bile. Ben şimdi varım ve seni sevmek hakkımı kullanıyorum. Sen bile buna karşı koyamazsın. Sana gelinceye kadar sonu gelmez bir arayıştı sevgilerim. Bir zaman başkalarında aradım seni, Başka yüzlerde, başka ellerde aradım. Aldandım , fakat bir gün seni bulmak ümidini kaybetmedim . Nasıl olsa gelecektin bir gün. Ve işte geldin de ! Bana tatmadığım hüzünleri tattırmaya, bilmediğim kederleri öğretmeye geldin. Acıdan yana ne kalmışsa yaşamadığım hepsini bir bir sen yaşatacaksın bana . Bir gün yaşamanın gereksizliğini de senden öğreneceğim. Bu selin akışını hiç bir şey durduramaz artık . Ummadığım ve ummadığın bir anda çıktın karşıma. Coşkun ırmaklar gibi, amansız seller gibi geldin, mutlaka yıkarak ve benden birçok şeyleri beraberinde sürükleyerek gideceksin. İşte o zaman yoklukların en dayanılmazı ile karşı karşıya kalacağım . Er geç gideceksin; beni anlayamadan, beni sevemeden gideceksin . Yalnız bir iç kırıklığı kalacak senden, tesellisiz bir hüzün kalacak . Yıllardır aradığım sendin, ama sen gittikten sonra başkasını aramayacağım . Gelmeyecek bile olsan, ömrümün sonuna kadar arardım seni. Ama geldin bir kere; ister bilerek gelmiş ol, ister bilmeden ... Geldin ya ! Şimdi her şey güzel seninle. Yürümenin konuşmanın, nefes almanın bir başka anlamı var artık. Sen varsın ya her şey bambaşka gözlerimde... Alıntı...

ÜŞÜYORUM Üşüyorum… Sensiz, hava soğuk buralarda… Kelimeler de soğuk… Aynı yokluğun gibi… Görüyorsun değil mi? Sensizliğimi anlatan dört cümle içinde tam on iki nokta var. Üç nokta; bitmeyen aşkların, yaşanacak sevdaların, sonu gelmemiş fiillerin elçileridir. Sensizliğin kol gezdiği bir yalnızlıkta hayatım. Hasretlerin sonu yok. Özlemlerim, bitmemiş fiillerim. Ben senle başlayan bir cümleyi nasıl tek bir noktayla gemlerim. Şarjörüne hasret sürmüş şair ve yüreği hüzün işgalindeymiş. Bazısına göre de ayrılık ölümün diğer ismiymiş. Şarjörüne hasret sürebileceğim bir sazım olmadı hiçbir zaman. Hasretini işgal edebilecek bir düşmanım da olmadı. Ve… Sensiz ölmeye cesaretim… Özgürlüğünü istemeyen, esir bir hükümdar gibiyim. Belki de esirlikte buldum özgürlüğün çaresini. Aşkına yenik düştü sevdam, kazanan ise hiçbir zaman sen olmadın. Seni severken aslında ben kendime savaş ilan etmiştim. Kendine yenilen ama yüreği başkasına ganimet olan bir savaşçı bedenim. Üşüyorum yokluğunda… Bir cümleyi ise tek nokta ile bitiremiyorum. Esirliğin bedelini ödüyorum ayrılığında ama ölmeyi beceremiyorum. Suçlu değilim. Ben kendime savaş açarken senin sefere çıkacağını nerden bilebilirdim ve senle başlayan sevdamın sensiz süreceğini… Steril bir mikropmuş aşk dediğin. Acısını varlığında değil, yokluğunda çekermişsin. İlk belirtisini, yokluğunda gösterirmiş sevgilinin. Üşürmüş seven, sevdiğinin olmadığı bir geceyi içine çektiğinde. Üşüyorum sevdiğim, yokluğunla uyandığım bir günün gecesini çekerken içime bu şehirde. Üşüyorum ve cümleleri üçer noktalık setlerle kapatıyorum. Üşüyorum… Gittiğin seferden dönmeyecek misin Bagog'dan

kızım başka işin yok mu senin be deliye bak. bide nedense hiç ben online olamamışım senin takiplerinde. şike falan mı var bu işte bilemiyorum yani

Sevgili DİPNOT seni sayfamda görmek beni çok mutlu etti.beni yalnız bırakmazsın dimi bundan sonrada her daim paylaşımlarını görmek isterim .... Sana yüreğimi bırakıyorum.... Ömür dediğin nedir; bir bilinmez yazgının avuçlarında. Hasret ömrün akıntısında... Bir kalpsiz Alamut sonbaharıdır bu günler.... Güzellikler; Züleyha köşklerinde tutsak. Hayâ yırtılmış bir gömleğe resmedilmiş. Bu atıldığımız kuyular var ya, bu kuyular... Şehir eşkiyalarıyla maphus kalmak gibidir... Bu günler; hazan mevsiminden kalma günler... Zülüflü bir gecenin dizlerinde, Bedir Ashabı'ndan başka kimsemiz yok. Buğulu bir geçmişin ardına düştü, her şeyden el çekmiş, kırgın kalbimiz. Kollarını hüzne çemredi bugün de gece. Bir isimsiz yıldızın parıltısında gözledik, evvelin ve ahirin sevdasını. Bir Uhud ağıtı gibi düştü sinemize o günlerden kalma tedirgin bir hâşiye... Bir göz köy eviydi sevda bağımız. Yüreğimizi serip gitmiştik ya hani... Bir Korucuk sevdası, bir Alvar hülyası gibi, isimsiz bir şeydi... Mevsimler çoraklaştı, çöllerine düştük ömrümüzün. Bir hicran süveydası bildik değil, sevdamızın Vahşi'si oluverdik birden. Kanımızı içti katiller, bir yalancı kadehten... Hüzün Nebi'nin dostu... Ne denir ahretlik?* * Bugün sana, Vahşi gibi saklanacağın ve hayatın boyunca ardında, ölümcül bir hasreti kucaklayacağın ruhsuz sütunlar bırakıyorum... ** Sana bir buğulu somun tadında, küçük mutluluklar ve yaralara derman olmayan merhemler... Kimsenin bilmediği, emanet acılar bırakıyorum... ** Yokluğun soğuk yüzünde, nasır bağlamış iki çift eldik seninle. Bir bozkır yalnızlığıydık; köyümüzün, kaval seslerine doymuş kimsesiz tepelerinde... Bugün sana; o gittiğin akşam iliklerime ve yüreğime kadar işleyen soğukları ve toprağına yüz süren kar tanelerini bırakıyorum. Sana kavalında yeniden can veren Yemen askerlerinin, o dilden düşmez türküsünü... Ve her eve, her ocağa düşen bir memleket, bir oğul ağıtı bırakıyorum... ** Sana üç öğün fukaralık ve beş vakit yakarışlar; yüreğini sarsacak yalnızlıklar bırakıyorum... ** Ben gözyaşlarımla yuduğum özlemimi haykıramıyorum ahretlik! Bu yüzden sana dile gelmeyen hasretler ve hiç yoktan kalbe düşen hüzünler bırakıyorum. Sana gidenin gelmediği bu dünya elinde, musallada alınan helallikler ve "iyi" bilinen kötü adamlar bırakıyorum. Her zamankinden biraz daha fazla ve çaresiz bir acımasızlıkla, sana seni bırakıyorum... Sana yüreğimi bırakıyorum ahretlik, yüreğimi!... Sabahattin ÇELEBİ

Turkish-Media da kendime ait bi yerim olsun istedim ve açtım burayı. şiire edebiyata aşka dair ne varsa burdan paylaşcam sizlerle ve dışardan yazmak isteyen herkesede açık olcak sayfam....herkese iyi paylaşımlar.... “Kendine iyi bak” bir veda değil elveda cümlesidir çoğu zaman. O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde... "Kendine iyi bak." Çünkü bundan sonra ben yanında olmayacağım. Olamayacağım. İstesem de istemesem de. Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmanı istiyorum. Olur da bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum.“ “Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra kendinden başkası olmayacak yanında sana bakacak. Ben olmayacağım. Kendine iyi bak ve beni düşünme. Çünkü ben de seni düşünmeyeceğim artık. Arama sakın beni, yazma, çünkü ben yazmayacağım. Sil beni yüreğinden, çünkü ben sileceğim. Fakat, yaşanılan, paylaşılan güzel şeyler hatırına sana yürekten mutluluklar diliyorum. Ve ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum.” "Kendine iyi bak. Aramızda geçen herşeye rağmen benden sonra iyi olduğunu bilmeyi tercih ederim. Aslında bilmem çok önemli değil, iyi olduğunu varsayacağım ben. Seni bir daha asla görmemek üzere gidiyorum ben, seni kendinle başbaşa, yapayalnız bırakıyorum ben. Biliyorum kendini bırakacaksın benden sonra, o yüzden iyi bak diyorum. Aslına bakarsan, çok da fazla umursamıyorum." "Kendine iyi bak derler ve giderler. Tutkuyla sevenler, bazen birden fazla söylerler bunu. Çünkü onları ayırmak, eti tırnaktan ayırmak gibidir. Kolay kolay kopamaz onlar, süreç çok acı vericidir, yürek parçalıyıcıdır. Her seferinde azalan umutlarla geri döner ve yine “Kendine İyi Bak” gözleriyle ayrılırlar. Ta ki umut da, sevgi de tükeninceye kadar…Ta ki son elveda mezar sessizliğine bürününceye kadar…" Tutkunun ötesinde sevenler, bir kez “Kendine İyi Bak “ derler ve giderler. Onlar eti tırnaktan ayırmak yerine ölümü yeğlerler. Onlar bu acıyı bir kezden fazla kaldıramayacaklarını bilirler. "Kendine iyi bak" derler ve giderler. Bu sözlerin içinde ihanet yok, hiç bir zaman olamaz derler ve giderler. En büyük ihanet değil midir aslında seni seveni, ihtiyacı olanı yüzüstü bırakıp gitmek. "Kendine iyi bak" derler ve giderler. Seni suskunluğa mahkum edip giderler. Seni parçalara ayırıp, en büyük parçayı yanlarına alıp giderler. Seni senden alıp giderler. Daha kötüsü suçlayamazsın onları tüm bunlar için. Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardır elbet. Suçlatmaz kendini. Savaşmadıkları için kızarsın ama suçlayamazsın. Savaşmışlarsa, yenildikleri için kızarsın ama suçlayamazsın. Yenildiğin için kızarsın ama suçlayamazsın… Ayrılığın kaçınılmazlığına inandırır seni, kendine iyi bak derler ve giderler. Elinden umutlarını, düşlerini, sevgilerini alıp giderler. Bir tek anıları bırakırlar geride, bir de hatırladıkça gözyaşlarına boğulasın diye unutulmayan nağmeler. Arkalarına bakmadan çekip giderler eğer yalnız kalmışsan, çünkü insafsızlıklarını görmek istemezler. Herşey o saniye orada bitsin, kapansın bu sayfa isterler. Bitti diyemedikleri için, kendine iyi bak derler. Kırıldım ve affedemiyorum; diyemedikleri için kendine iyi bak; derler. Seni istemiyorum artık, hayatımdan çıkaracağım ama bil ki hiç unutmayacağım; diyemedikleri için kendine iyi bak derler. Biliyorum çok kanayacaksın ama daha iyisini yapamıyorum; diyemedikleri için kendine iyi bak derler. Vicdanlarını rahatlatmak için kendine iyi bak derler, çünkü o kan uzun süre akacaktır ve o yara asla kapanmayacaktır, bilirler. "Kendine iyi bak" bir noktadır çoğu zaman. Kendine iyi bak deme bana, sadece kötülükler noktalansın isterim ben. Oysa sen iyisin… Sen gözümdeki ışık, dudağımdaki tebessüm, sen içimdeki sevinçssin. Sen hayatıma renk katan, sen yüreğimdeki çarpıntı, sen hayatımdaki neşesin. Sen yolumu aydınlatan, sen dert ortağım, sen gönül yoldaşım, sen bir tanesin. Kendine iyi bak deme bana. Nokta koyma. Keşke böyle yaşanmasaydı bazı şeyler, keşke affedebilsen beni, keşke ben de affedebilsem… Keşke döndürebilsek zamanı geriye. Keşke bugünkü aklımızla yaşasak herşeyi baştan. Nafile... Ama yine de, gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı? Sen eksikken, ben nasıl tam olurum? Senden kalan boşluğu kimlerle doldururum? Savaşsak, aramıza giren şeytanla olmaz mı? Hani büyük aşklar her türlü engeli aşardı, hani gerçek dostluklar her sınavı geçerdi, hani sevgi eninde sonunda kazanırdı? Hani hayatta hiç kirlenmeyecek değerler vardı? Hani en büyük zaferler, en kanlı savaşların ardından kazanılırdı? Bunların hepsi yalan mı? Sahiden..., gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı?………. Peki o zaman... Senin istediğin gibi olsun... Öyleyse...Sen de Kendine İyi Bak ALINTI

Yıllardır Ankara'ya gider gelirim hiç gitmek kısmet olmamıştı Anıtkabire.Bu sene gittim ve acaip etkilendim.Şimdi Şu Çılgın Türkleri okuduktan sonra bir kez daha gitcem ordaki her komutanla ilgili yazıları tekrar tekrar okuyacağım.harika bir kahramanlık destanı.Ve kesinlikle Anıtkabir muhteşem bir yer hele bu yıl daha bir önemini anladı milletimiz.orada o kalabalığı gördükçe Türklüğümle gurur duyuyorum tüylerim diken diken oluyor.Karanlığa gidilen bu günlerde umudum yeşeriyor ve bizler Atatürk'e onun bıraktıklarına sahip çıktıkçada yeşermeye devam edecektir bunu çok iyi biliyorum. sevgiler

evimi çok özledim..

Bir Aşk Yarası 'beni yalnızlığımda vurdular o gece kalbimi suyla oydular gece vakti öldüğümü bile söylemediler...'-A.Erhan- ben şu kısa boylu hayatta uzun boylu kederlerle acırım yorar şu telaş, şu karmaşa bir sığınak aranırken şu uğultuda bir aşk gelir bir yara bir yara...bir yara daha! eski bir aşk yeni bir ayrılıktır her zaman bunu kuşlar sorar yıldızlar da anlatır kimse bilmez he canım bir yara bir ömrü hergün nasıl kanatır... ben seni hep ayrılıkla anmışım titreyen ellerimle günlerin buğusuna adını...hep adını yazmışım bir aşk gelmiş bir yara bir yara...bir yara daha! eski bir aşk yeni bir ayrılıktır her zaman bunu kuşlar sorar yıldızlar da anlatır kimse bilmez he canım bir yara bir ömrü her gün nasıl kanatır... Şair : Yılmaz Odabaşı

İkinin Şiiri bugün iki kez yağdı yağmur iki kez eskidim sanki iki ömrü kolkola yaşadım biri nergis bahçesi, diğeri mahşer yeri hep iki şömine yandı yüreğimde birinde ateşti diğerinde kül ve iki kez aşık oldum bundandır iki kez ölmüşlüğüm sonra bir serüvende ikiye böldüm ömrümü şimdi sömestrdeyim ilk iki kitabımdan sonra sıtmaya tutuldu coşkum daha depremlerdeyim ve iki kere iki kitabımda benim ya çok eder ya sıfır... Şair : Yılmaz Odabaşı

sen bu forumda ismine hasta olduklarımdan birisin aybalam

ee soralım bakalım halini hatırını bizlerde iyiyiz çok şükür kendine iyi bak

çok teşekkür ederim.... bendende sadece sana gelsin umarım bu sefer yollayabilirim..

walla ben hemen kendi üzerime alındım kaptım çiçeklerden birini malum çiçek verenimiz yok vermeyide beceremedim:( teşekkürler DİPNOT

ya ne sabırsız şeysin be resmi düzeltemedim sayende:D

foruma gelmiyoruz diye kimsede çiçek vermiyor artık be...nerde o eski günler tüm eski dostlarıma gelsin çiçeğim....

way kimler gelmiş.sayman22 hg güzel dostum.... konu neydi bu arada he çağrıştırıyorduk dimi ölüm

çünkü hayat çok tatlı derim neden insanlar ikiyüzlü desem...?