gnostik

ben hayatın bina örneğine sıkıştıralcak kadar basit olmadığını düşünüyorum. aynı örneği bir takım cemaatler de veriyor. onlr işi daha da sınırlıyorlar tabi. mesela onlar bunu bir tren örneğiyle açıklamaya çalışıyorlar. birisi dağın tepesinden bakıyor, iki tren rayları üzerinde birbirlerine doğru hareket etmekte ama trendeki insanların bundan haberi yok. trenlerin çarpışacağını bilemez misin. allah da bizim davranışlarımızı böyle bilir. bu tam bir determinizmdir arkadaşlar. burada insanın özgürlüğü falan yoktur. aynı durumu istanbulun en kalabalık semtinde karınca gibi insan sürüsüne bakarak hangi iki insanın çarpışacağını tahmin etmeye çalışırken yapın bakalım. o da insan o da insan. bence yanlış ve boş bir analoji...

dini argümanın dışındaki bir tavırla ben ruha yaklaşmayı arzu ediyorum arkadaşlar. dinde olup olmaması bence farklı bir konu. öncelikle onun olup olmadığını ve eğer varsa ne türden bir yapıya sahip olduğu daha da önemlisi bize ne getirdiği ve bizden olan neyi götüreceğini tartışmalıyız.

selam arkadaşlar. arkadaşlar isterseniz bin ruh konusuna tekrar dönüş yapılmasını istiyorum. bazıları insanların doğuştan bir takım bilgilerle dolu bir ruhla dünyaya geldiğini söylüyor. bu türden tartışmaların karşısında söylediklerinizi nereye koyuyorsunuz? doğuştan bilgi dediğimiz şeyler de ne olabilir. görüşlerinizi merak ediyorum... saygılarımla efendim.

arkadaşlar, bu foruma gönderdiği m yazıların silindiğini farkettim. gönderdiğim yazıların tamamı çıkmıyor. bu yüzden şöyle bir karar aldım: BU FORUMU ŞU ANDAN İTİBAREN TERK EDİYORUM. ARTIK BURAYA YAZI GÖNDERMEMEYİ DÜŞÜNÜYORUM. SİZE İYİ TARTIŞMALAR...

payami safanın bence bu tür derin konularda söyleyeceği pek bir şey olamaz. bir an evrimsel aşamalar aklıma geldi. payami safa bence oturup romanlar yazmalı, hikayeler uydurmalı, bir maymunun bu tür konulara teması bence yanlış.

şöyle düşünüyorum: Allahın varlığını kimse ispatlayamaz. çünkü bizim bildiğimiz gibi bir Allah yok ortada. YAni biz önünde oturduğumuz bilgisayarın bile varlığı konusunda tereddüt yaşarken ve bilimsel anlamda onun vralığı, dokunduğumuz kokladığmız ve gördüğümüz halde ispatlanıp cümlelere dökülemezken görmediğimiz, dokunamadığmıız bir hayalin varlığını nasıl ispat edebiliriz ki? diyelim büyük bir dahi çıktı ortaya ve (imkansız ya!) Allahın varlığını ispatladı, en az tepemizdeki güneş kadar ispatladı diyelim. Ne olacak? insan bir sonraki aşamada onunla konuşmayı isteyecek? ona dokunmayı isteyecek? diyelim ona dokundu. ne olacak? bu bize neyi kazandırır ki? oturup ona kahvede garsonun bize ne içeceğimizi sorduğu gibi ona ne istediğini mi soracağız? diyelim ne yapmamız gerekenleri tek tek saydı. ne olacak? oturup yapacak mıyız? dünyadaki aynı alışkanlıklar yakamıza yapışmayacak mı? yine aynı şeylere alışmaycak mıyız? onun için ben biraz progmatist düşünüyorum. Allah belki olmaya da bilir. Ama biz üzerimize düşeni yapmalıyız!

AKLIYLA DEĞİL DE DUYGULARIYLA KONUŞANLARA LAFIMIZ YOK TABİ.

DİYANET KONUSUNDAKİ GÖRÜŞLERİNİZE KATILMIYORUM. AYRICA BUNLARI DA TOPLUMSAL ANLAMDA TEHLİKELİ GÖRÜYORUM. DİYORSUNUZ Kİ KARŞIMDA RASÜLULLAH GİBİ BİR KAPI VAR. (KAPI GİBİ MEVLANABENZETMESİ DE ÇOK KÖTÜ). DİKKATLİ OLUN. SİZ RASÜLULLAHA DEĞİL ONDAN BİZE İNTİKAL EDEN HADİSLERLE İMAN EDİYORSUNUZ. KARŞINIZDA RASÜLULAH YOK. BU NOKTADA DİKKTALİ OLUNMASI GEREKTİĞİNİ DÜŞÜNÜYORUM. YANİ KARŞIMIZDA DOĞRULUĞU KONUSUNDA HİÇ BİR ZAMAN TAM ANLAMIYLA EMİN OLAMAYACAĞIMIZ BİR HADİS YIĞINI VAR. (YIĞINI KÖTÜ ANLAMDA KULLANMIYORUM). SİZLER OTURUP KAFANIZIN ESTİĞİ ŞEKİLDE VE MUHTEMELEN EKSİK OLARAK BU SÖZLERİ YORUMLAYAMAZSINIZ. SİZİN YAPACAĞINIZ ŞAHSİ YORUM İNSANLARIN BİRARAYA GELEREK ELBİRLİĞİYLE YAPACAĞI YORUMDAN ELBETTE Kİ EKSİK VE YANLIŞ OLACAKTIR. BUNUN İÇİN DİYANETE GÜVENMEK ZORUNDASINIZ, HOŞUNUZA GİTMESE DE. ŞEYTAN RUHLARIMIZDA BU TÜRDEN DOĞRULARA KARŞI BİR UZAKLIK OLUŞTURMAK İSTEMEKTEDİR. DOĞRUYU ARAMAK ŞİARIMIZ OLMALIDIR. AKSİ HALDE RUHUMUZUN HOŞUNA GİDEN ŞEYLERİN ŞEYTANIN FISILTILARI OLUP OLMADIĞNI HİÇ BİR ZAMAN ANLAYAMAYIZ.

BİR AÇIKLAMA DAHA, MUHTEMELEN FORUMA BİR HAFTA SÜREYLE YAZI GÖNDEREMEYECEĞİM. rUHUMLA BAŞBAŞA KALMAK İSTİORUM BİR HAFTA... GÖRÜŞMEK ÜZERE... BAKALIM GELENE KADAR DAHA KİMLER CEHENNEME GİDECEK. CENNETE GİDEN OLURSA BANA DA KIVRILIP OTURABİLECEĞİM BİR KÖŞE AYIRIVERSİN

Aslında güzel fantazi. düşünsenize bu insanın enbüyük özlemi değil midir? görülmeyeni görmek bilinmeyeni bilmek. her şeyden dolayısıyla gelecekten haberdar olabilmek. insanoğlu hep bunu özlemiştir. diyebilirim ki insan hayatındaki bütün çabaların temelinde belirsizlikten kurtulma vardır. geleceği bilmek ya da görülmeyeni görmek de belirsizliğin ortadan kalkmasıdır. yok böyle bir insan! bu ancak bir fantazi ya da düş olabilir. değil sıradan insanlar evliyalar(ki evliya da uçan, kerametgösteren adam demek değildir, bunlar işin efsane boyutudur; evliya olanlar bunu iyi bilirler, diğerleri ise şarlatandır.) ve hatta peygamberler bile geleceği dolayısıyla belirsiz olanı ve görülmeyeni göremezler. bütün insanlar gibi peygamberler de bilinmeyeni ancak Allahın göstermesiyle bildiler. iman tartışması ise hiç hoşuma gitmiyor. yok böylebir şey. imanın olup olmadığını ölenin kendisi bile bilmez. eğer varsa bunu yalnızca allah bilir ki onun varlığını bilebilemeyiz. SAdece kalbi bir inanma ya da kabul etme, belki bir noktada bununla kalbini kandırmadır. esraya gelince, kadınlardan bahsedersem, muhtemelen ilk cümlem şu olurdu; evrimini tamamlamış tek varlık kadınlardır! onlar erkeklere veduygularına boyun eğdikleri anda mağlup olmuşlardır. eğer bütün bağlarından kurtulurlarsa dünyayı idare edebilecek yeteneğe ve güce sahip varlıklardır onlar. hayatımızda bütün kararların babalarımız değil de annelerimiz tarafından verildiğini düşünsenize! dünya ne kadar muhteşem olurdu. Türün adına Önünüzde saygıyla eğiliyorum esra.

slm. herkes nereye gitti bu gün. Konu itici mi geldi. geçelim mi tanrıya? veya kötülüğe.... insanın özgürlüğüne... ölüme..... ölümsüzlüğe... ahiret hayatına...

REKLAMLARI DİNLEDİKTEN SONRA şunu söyleyebiliriz: allahın rızasını kazanmak için yapılan şey namaz olmaya bilir. inanan açısından bu tartışma boyunca zaafa neden olup doğruyu görmemize engel olabilir. Allahın rızasını kazanmak bence ibadetlerde amaç olmamalı. düşünsenize bir takım terör örgütlerini. onlar karınlarına kilolarca bombayı bağlayıp sırf allahın rızasını kazanmak için kadın ve çocukların, ihtiyarların yani insanların arasına dalıp bombayı patlatabiliyorlar. amaç ne? Allahın rızasnıı kazanmak mı sizce? Öyle inanıyor. peki gerçekte allah razı oldu mu? ama inanan tatmin olmuştu. namaz açısından da aynı bakış açısıyla bakın. biz tatmin olduk diye sizce allah razı olmuş olabilir mi? Allah rızası için çoçuklara kurşun sıkanlar başkalarının yerine ölüm hükmünü verenler var. sizce allah onlardan ebediyyen razı mı yaptıkları karşısında. inanın onların yaptığı ve cihat dediği şeyler de ibadet sayılır kendi açılarından. sizce amaç allahın razısı olabilr mi? BENCE HAYIR? aRAMAYA DEVAM EDECEĞİZ!

ibadetin niye gerekli olduğu konusunda dinin bize verdiği cevapları tartışmıyoruz. ayrıca ibadetlerin fiziki anlamda, yani söylemesi bizaz zor ama spor olsun diye tanrının buyurduğu açıklaması bana çok saçma ve komik geldi. pekala bunun için spor yapmamızı da önerebilirdi. aynı mantıkla bakarsak spor yapan insanların o zaman ibadete ihtiyaçları yok demektir. oruç tutmak ciğerlerimizive midemizi mi dinlendiriyor. ya dinlendirmediğği ortaya çıkarsa ibareti nereye koyacağız. tavsiye kitap teklifi için teşekkür ederim. kitaptan hiç bir zaman din öğrenilmez bence. din öğrenilen bir şey değildir. yaşanılan bir fenomendir. ama şu konuda sıkıntım var. belki aklını daha iyi çalıştırmasını bilen birisi bize ibadetlerin amaçlarını, dikkat edin yararlarını demiyorum çünkü bu açıdan bakarsak zinanın da insan bedenine pek çok faydası vardır, bize açıklasın? ibadetlerle amaçlanan nedir? dikkatli okuyalım: ibadetlerle amaçlanan nedir? saygılar

AYRICA ESRA'DAN DOLAYI KADINLAR HAKKINDA DA BİR TARTIŞMA KONUSU AÇMAK İSTERİM. AMA ÖNCE ŞUNU BİTİRELİM. TEHLİKELİ ŞEYLERLE OYNAMAK İNSANA HAZ VERİR. KADIN VE DİN GİBİ....

hayal kurmak çok eglencelidir. yazıları okurken şöyle bir hayal kurdum az önce. diyelim ki bu tartışma uzadı uzadı uzadı... ve herkes abdestin ibadetle değil daha cok temizlik ve toplumsal sağlık açısından gerekli görülen şeyler olarak konulduğuna inandı. böyle bir insan düşünün. gerekli temizliğini yapıyor. tırnaklarını zamanından önce kesiyor. üstü başı temiz. zaten her gün düzenli olarak duş alıyor. terleyince de gidip mümkün olduğunca ya da elinden geldiğince suyla temizleniyor. yani gerekli olan önlemlerini alan nezih bir insan. heyecanlı olsun. hayallerimizi şöyle uzatsak. ... bunun içine orucu da katsak. desek ki, karşımızda birisi var ve bu insan tanrıya karşı son derce saygılı. karakterli bir insan, dürüst bir insan, tanrıyı onun için bir şeyler yapabileceğine dair ikna etmek isteyen birisi. gerçekten de böyle bir insan düşünün. tıka basa yemek yemenin kendisine zarar vereceğinin farkında. aç olan insanlara elinden geldiğince yardım ediyor. aynı insan ramazan ayında güzel bir kahvaltı yemeğinden sonra işlerini organize edip tüm inananlara ortak bir mekanda akşam yemeği/iftar yemeği veriyor olsa o kişi için ruhen tatmin olmuş gözüyle bakabilir miyiz? yani ibadetlerde amaç ne olmuş olabilir. aç kalmak mı, eğilip kalkmak mı. yoksa ruhen insanları eğitmek için konulan uygulamalar mı bunlar. yani bunların ötesinde zihinsel anlamda değişimler mi hedeflenmiştir sizce. zihinsel değişim toplumsal anlamda belki gerçekleşemez ama kişisel olarak bunu başarmış insanların üzerinden de bu türden ibadet yükümlülükleri de düşmüş olur mu. tıpkı hastalardan kalktığı gibi. bunlar ibadetle ilgili olan rüyalarım. sizce ibadetlerle amaç ne olmuş olabilir. baştan beri tanrının varlığıyla ilgili başladık. ama onun ötesinde önemli konuların varlığının farkına vardık. kimse tanrıyı ispatlayamaz. kimse de yokluğuyla ilgili deliller getiremez. bunlar kısır tartışmalar olur. ama böyle bir tartışmanın ben daha verimli olacağına inanıyorum. ne dersiniz? ister tanrı buyruğu deyin ister yönetim sorunundan dolayı yöneticiler tarafından geliştirilmiş birformüldür deyin, sizce ibadetlerle ne amaçlanmış olabilir.?_ amacımızı bilirsek sorunlarımızı da çözeriz diye düşünüyorum. saygılar..

var mısınız işi biraz daha heyecanlı ve kanlı bir tartışma şekline sokalım. bazen heyecan insana yarıyor gibi. tartışılamaz olarak görülen şeylerin tartışma konusu yapılması onlara ayrı bir değer katacaktır. anladığım kadarıyla herkes başörtüsünün bir arap adeti olduğunu düşünüyor. dolayısıyla islamla birlikte bize geçmiş bir uygulama. gelin durumu biraz daha genişletelim. sizce her namazdan önce abdest alınması da bir arap geleneği olabilir mi. orası sıcak memleket. bilirsiniz. aynı ritüeli kutuplarda gerçekleştirmek neredeyse imkansız. yani bu uygulamanının kutuplarda yaşama şansı yok. dolayısıyla evrenselliği konusunda şüpheler hasıl olabilir. yoruma açık bir konu mu sizce. yani abdest almadan Allaha yönelmemiz inancımız açısından bir sorun oluşturur mu?

milkyavy şu an sen de forumdasın ne dersin bu konuda. sence de inandığımız din doğrulardan oldukça uzak mı.

Anladığım kadarıyla sorun şu: bizlere öğretilen yada taklit yoluyla anne-babamızdan öğrendiğimiz ve içerisinde dini olanla dini olmayanın karmakarışık bir halde bulunduğu bir inancımız var. konuştuğumuz şeyler sözlü geleneğin birürünü olarak anlaşılabilecek söylemler mi yoksa gerçekten kitabi olan bir din anlayışı mı. ben duyduklarımızın bizi daha fazla etkilediğini düşünüyorum. dedemi hatırlarım. bana küçükken pek çok dini hikaye anlatırdı. ninem de ondan aşağı değildi. hep düşünmüşümdür. acaba onlar bu hikayeleri nereden duydular. daha sonraki dönemlerde aynı hikayelerin camilerde ve dini sohbet mekanlarında da anlatıldığını gördüm. bir müddet sonra da bunlar kitaplara giriyordu. ama anlatılanların hiç birisini açıp kaynağından okumamışızdır. ben de buna dahilim. anlatılanlar da aslında çok da tutarlı ve sağlam hikayeler değildi. ailemden değil ama dışardan birisi bana dini bir hikaye anlatmıştı. çevresi tarafından hoca kabul edilen birisi... abdulkadir geylaninin annesini peygamberimizin süt annesi yaptı gitti adamcağız. anlatırken o kadar ateşliydi ki inanın itiraz etseydim beni oracıkta alışılageldiği üzre kafir ilan edip çıkardı. referansımız ne olmalı? şüphesiz en sağlam olarak bildiğimiz kaynaklar olmalı? ya dedelerimizin anlattıkları? bence bir nostalji olarak kalmalı. artık günümüz türkiyesinde dini olan şeyler gerçek hayat karşısında tutunamamaktadır. yeni yorumlara ve cesaretli insanlara ihtiyacımız var. yine kendi görüşüm... saygılar...

inananlar olarak yaptığımız en büyük hatalardan birini gözlemledim. amacımız ne? inanç sınırıları hiç kimse tarafından belirlenemeyen, ki buna allahın ne kadar seçkin kulları olursa olsun peygamberler de dahildir, bir ummandır. iman alanı insan gözünün seçemeyeceği kadar karmaşık ve bir o kadar da karmaşık bir renk cümbüşüdür. insanları inanan ya da inanmayan, daha geleneksel ve kaba bir tabirle (ki bunun modası da çoktan geçmiştir) ise kafir ya da mümin olarak ikiye ayırmak ya da renklerden gidersek bütünü siyah ve beyaz diye ikiye ayırmak inanmanın doğasına aykırıdır. inanmaktan bahsediyoruz.... bir ruh halinden, bir heyecan hissinden, bir şeylere karşı sıcaklık duymaktan, gerçekten samimi olmaktan bahsediyoru. bunun sınırları asla başkaları tarafından çizilemez. hanginiz babanızla annenize karşı hissettiklerinizin sınırını çizebilir ki. ikinçi nokta birilerine kafir denilmesi? gerçekten de ne büyük bir kalp kırıcı kelime! birisine inanmadığını haykırıyorsunuz. onun ruh halini kendisi bile tam olarak bilemezken karşı taraf olarak yargılıyorsunuz? kafir demek bir hüküm cümlesidir. hüküm ise yalnızcı allaha ait bir husustur. şari allah ve peygamberidir. başka birisinin bir diğerine bu isnatlarda bulunması kabul edilemez. tartışması zor bir cümle olacak ama dikkatli bakarsanız insanların gözlerine kafirlik yada inanmışlık yoktur. yeryüzünde salt kafir yoktur. küfür ithamı sadece dinlerin mensuplarının karşı taraf için kullandığı bir tanımlamadan başka bir şey değildir. yeryüzünde bir şeylere inanıp duran insanlardan başka bir şey yoktur. kendi görüşüm... Saygılar...

pekala, o zaman buradan hareket ederek samimice inanan bir hıristiyanla bir müslüman arasında fark yoktur diyebilir miyiz? yani herkes kurtuluşa farklı yollardan mı gitmektedir? tanrılarımız aynı mı?

bu noktada mutabık kaldıktan sonra şunu da söyleyebilir miyiz o zaman: bütün insanlar aynı varlığa çeşitli şekiller altında samimi bir şekilde inanıyorlar. bu ise onların da kurtuluşu demektir. ne dersiniz? sizce inanan herkes kurtuluşa erecek midir?

uğurözaltın'a itiraz ediyorum. Tanrı ve Allah isimleriyle anılan varlık aynı varlıktır. Tanrı, farklı tanımlamalarla yanlış bir şekilde tanımlanmış bir kavram olabilir. ama konuşulan aynı varlıktır. Biraz da felsefi dilde kullanılan bir kavramdır tanrı kavramı. ben tanrı kavramına karşı oluşmuş kötü bakışların temelinde felsefeye karşı olan duruşu görüyorum.

tartışmanın sıhhati açısından öncelikle kimden bahsettiğimizin tanımı önemli görünüyor. biz kimi arıyoruz? sorguladığımız varlık hakkında mutabık mıyız? Allah dediğimiz varlığın mahiyeti ne? bence öncelikle bunun açıklığa kavuşması gerekiyor. Ala turkaya katılmamak mümkün değil? aslında tanrı ve allah kelimeleriyle kastedilen aynı varlık. Tanrı öz türkçeye ait bir kelime. türkler o varlığa Tanrı derler. Gök tanrı dininde bu varlık için Teng tengri dendiğini hatırlıyorum. Araplar allah der aynı varlığa. bir hıristiyan god, platon da iyi der. ama bütün dinlerde el açıp yalvarılan, arapça ifadelerle samed ve ehad olan, ama ingilizc e ifadelerle ve yunanca kelimelerle farklı şekillerde methü senada bulunulan aynı güçtür. Tanrı ve Allah ayrımı sadece bir antipatinin ürünüdür. Hintlilerin inandığı varlıkla arapların veya türklerin inandığı varlık aynı varlıktır. Sadece yöneliş biçimleri farklıdır ona. önce bunda ortak bir noktaya varmalıyız. herkes aynı varlıktan mı söz ediyor?

arkadaşlar öncelikle hepinizi selamlıyorum. tanrıyı ya da allahı, kullandığımız kelime kimi kastettiğimiz anlaşılınca bence o kadar da önemli değil, merak etmek güzel. düşünsenize onu hatırlıyoruz. allah da kendisinin hatırlanmasından hoşlanandır. eminim bu tartışmalardan o da zevk alıyordur. yalnız bu zevk alma bizi antropomorfizme götüren bir benzetme değildir. belki büyük bir iddia olabilir. ama galiba size tanrıyı ya da allahı, ama ben tanrı kelimesini kullanmayı tercih edeceğim, gösterebilirim! ama inanın onu görmek gözlerinizi kamaştıracaktır. dayanabilir misiniz? Ayrıca Bilim ve Allah arasındaki ilişki konusunda da iddialıyım. İstersek karanlıklar aydınlanacaktır! Tanrıyı bilimin içinde açık seçik görme imkanımız da var. ama eğer istersek. ya da tanrıda bilimi görme imkanımız da var. ama eğer dikkatli bakarsak. ve iki cümle daha. yine eğer istersek bilimi ve tanrıyı yanyana görme imkanımız da var. aynı şekilde bilimi ve tanrıyı ayrı ayrı alanlar olarak anlama şansımız da var. ama bu biraz zahmetli...