drumert

süper bir albüm olmuş.tavsiye edilir..

Ateistlerin en değer verdiği kavramların başında 'bilim ve akıl' gelir.Kendilerine bu iki kavramı ilah edinmişlerdir.Onlara göre toplumun bu iki kavramı yol göstereci edinmesi şarttır.Aksi taktirde aydınlığa varamayız.Hele de dini değerleri yol gösterici edinirsek, başımıza feci işler gelir ve sonunda hep birlikte “karanlığa” gömülürüz. Bu söylemin sahiplerinin din konusunda bazı klasik “öcü”leri vardır. Hıristiyanlık’tan söz ettiklerinde andıkları tek şey “Ortaçağ karanlığı”dır. İslam’dan konu açıldığında ise örnekler daha günceldir. Suudi Arabistan, İran, Taliban Afganistanı gibi despot rejimler sıralanır önümüze; dine değer verenlerin başına neler geldiğini ibretle anlamamız için. Aslında bu seçme örnekler, meselenin yalnızca bir yüzüdür. Öte yanda, modern dünyanın (bilimin, kapitalizmin veya demokrasinin) yükselişinde Hıristiyanlık’ın oynadığı önemli rol vardır. İslam dünyası da, ilk altı asrında, ilhamını dinden alan görkemli bir medeniyet kurmuştur. Ama 'inkarcılar' dinin sadece en kötü temsilcilerini görür ve gösterirler. Fakat bunu yaparken de kritik bir noktayı göz ardı ederler: Kendi savundukları dünya görüşünün de feci, hem de çok feci temsilcileri vardır. 20. yüzyılın iki büyük felaketi olan Nazizm ve komünizm gibi... Bu iki kanlı ideoloji de alabildiğine “akıl ve bilim” temelliydi. Naziler, milyonlarca insanı gaz odalarında topluca öldürürken gayet “bilimsel” bir iş yaptıklarını düşünüyorlardı. İnandıkları Sosyal Darwinist ırk teorisine göre, “aşağı ırkların ve bireylerin temizlenmesi”, insanlığa bir hizmetti. 20. yüzyıl boyunca yaklaşık 160 milyon insanın ölümüne neden olan komünizmin de bir diğer adı “bilimsel sosyalizm”di. “Bir kişinin ölümü trajedidir, milyonların ölümü ise istatistik” diyen Stalin, gayet “akılcı ve bilimsel” bir diktatördü. Zaten insanlık salt 'akıl ve bilime' dayalı ideolojilerden böyle kötü sonuçlar çıkacağını gördü çok şükür.Bugün bilim değer yargıları üretmiyor.Size sadece evrenin nasıl işlediğini öğretiyor ve teknoloji kazandırıyor.Mesela bilim sayesinde tüm insanlığı yok edecek kadar güçlü bir bomba yapabilirsiniz.Ama o bombayı kullanıp kullanmamak bilimin karışmayacağı bir ahlaki konudur. Peki akıl? Onun da size doğruyu göstereceğine dair bir garanti yoktur. Zaten o yüzden bir biriyle zıt yüzlerce akıl ürünü felsefe vardır. Dahası salt akıl yoluyla ahlak inşa etmeye kalktığınızda çok zorlanırsınız. Size, “komşun aç iken tok yatma” diyecek rasyonel bir buyruk bulamazsınız. İşte bu yüzden bugün aklı başında pek çok insan vahyin önemini keşfediyor.Sadece akla ve bilime değil dine de ihtiyaç olduğunu söylüyorlar...

Ateistlerin en değer verdiği kavramların başında 'bilim ve akıl' gelir.Kendilerine bu iki kavramı ilah edinmişlerdir.Onlara göre toplumun bu iki kavramı yol göstereci edinmesi şarttır.Aksi taktirde aydınlığa varamayız.Hele de dini değerleri yol gösterici edinirsek, başımıza feci işler gelir ve sonunda hep birlikte “karanlığa” gömülürüz. Bu söylemin sahiplerinin din konusunda bazı klasik “öcü”leri vardır. Hıristiyanlık’tan söz ettiklerinde andıkları tek şey “Ortaçağ karanlığı”dır. İslam’dan konu açıldığında ise örnekler daha günceldir. Suudi Arabistan, İran, Taliban Afganistanı gibi despot rejimler sıralanır önümüze; dine değer verenlerin başına neler geldiğini ibretle anlamamız için. Aslında bu seçme örnekler, meselenin yalnızca bir yüzüdür. Öte yanda, modern dünyanın (bilimin, kapitalizmin veya demokrasinin) yükselişinde Hıristiyanlık’ın oynadığı önemli rol vardır. İslam dünyası da, ilk altı asrında, ilhamını dinden alan görkemli bir medeniyet kurmuştur. Ama 'inkarcılar' dinin sadece en kötü temsilcilerini görür ve gösterirler. Fakat bunu yaparken de kritik bir noktayı göz ardı ederler: Kendi savundukları dünya görüşünün de feci, hem de çok feci temsilcileri vardır. 20. yüzyılın iki büyük felaketi olan Nazizm ve komünizm gibi... Bu iki kanlı ideoloji de alabildiğine “akıl ve bilim” temelliydi. Naziler, milyonlarca insanı gaz odalarında topluca öldürürken gayet “bilimsel” bir iş yaptıklarını düşünüyorlardı. İnandıkları Sosyal Darwinist ırk teorisine göre, “aşağı ırkların ve bireylerin temizlenmesi”, insanlığa bir hizmetti. 20. yüzyıl boyunca yaklaşık 160 milyon insanın ölümüne neden olan komünizmin de bir diğer adı “bilimsel sosyalizm”di. “Bir kişinin ölümü trajedidir, milyonların ölümü ise istatistik” diyen Stalin, gayet “akılcı ve bilimsel” bir diktatördü. Zaten insanlık salt 'akıl ve bilime' dayalı ideolojilerden böyle kötü sonuçlar çıkacağını gördü çok şükür.Bugün bilim değer yargıları üretmiyor.Size sadece evrenin nasıl işlediğini öğretiyor ve teknoloji kazandırıyor.Mesela bilim sayesinde tüm insanlığı yok edecek kadar güçlü bir bomba yapabilirsiniz.Ama o bombayı kullanıp kullanmamak bilimin karışmayacağı bir ahlaki konudur. Peki akıl? Onun da size doğruyu göstereceğine dair bir garanti yoktur. Zaten o yüzden bir biriyle zıt yüzlerce akıl ürünü felsefe vardır. Dahası salt akıl yoluyla ahlak inşa etmeye kalktığınızda çok zorlanırsınız. Size, “komşun aç iken tok yatma” diyecek rasyonel bir buyruk bulamazsınız. İşte bu yüzden bugün aklı başında pek çok insan vahyin önemini keşfediyor.Sadece akla ve bilime değil dine de ihtiyaç olduğunu söylüyorlar...

Ben iletide akıl yerine mantık kelimesini kullanmışım yanlış oldu orda.Siz de kaleyi boş görünce golü atıyorsunuz hemen.Herneyse evet aklın tıkandığı,çözemediği birsürü olay var.Aklın herşeyin üstünde,herşeyi çözebilir olduğunu iddaa edenler aslında aklı putlaştırmış,akla tapıyordur.Bu da çok tehlikeli bence.Bakın ben size çok basit bir soru sorayım:Bir yunanlı:'Bütün yunanlılar yalancıdır' dese doğru mu söylemiş olur yalan mı?Hadi çalıştırın bakalım aklınızı.

İç iç afiyet olsun.Bir gün vahyin akıldan üstün olduğu gerçeğiyle yüzleşeceksin.Ben de o zaman içecem..

Güzel konuştun da kardeşim eli sopalı Allah tarifi İslam'la asla bağdaşmaz.

Siz mantığın bittiği yerde hemen inkar ediyorsunuz.Oysa aklı yaratan Allah'ın aklı sınırlı yarattığını ve herşeyi idrak edemeyeceğini unutuyorsunuz.Biz ise aklın bittiği vahye başvuruyoruz.Çünkü vahiy akıldan üstündür!

Ben gözüm kapalı gitmiyorum merak etme sen.Din kurallarındaki manayı anlamaya çalışıyorum.Allah böyle emrediyor çünkü.Ama bazı konular var insan aklını zorlayan.Bu konular karşısında akıl donup kalıyor ve iman devreye giriyor.İşte ben de olayın bu kısmını anlatamıyorum.Yoksa akıl herşeyi idrak eder mi diceksin?

Bu sorunun cevabı yukardaki iletilerde var bakarsan..

Vay be inananları bozdun helal olsun sana!Sana cevap versem ne olacak ki kardeşim?Gözün kapalı gidiyorsun! İkincisi de bir müslüman bir meseleye tam olarak hakim olamayabilir.Hemen bu konudan fırsat bilip inananlar cevap veremiyorsunuz diye bir genelleme yapma istersen.Buna kurnazlık derler ki senin inandığın ahlak anlayışına da ters düşer. Son olarak şunu unutma:Müslümanlık salt akılla anlaşılacak bir düşünce sistemi değildir!Kimi konular aklın sınırlarını zorlar ve tam bu noktada iman devreye girer.Biz de burda seninle ayrılırız işte!

Yaptığı hatadan pişman olup tövbe etmiş.Allah da bağışlamış.Tüm peygamberler iyi insanlardan seçilmiştir zaten.Senin mantığınla bakarsak dünyada iyi insan kalmaz.Çünkü her insan hata yapıyor.

Kur'anda sakalla alakalı hiçbir hüküm yoktur.Uydurma hadislerle İslam'ı yargılıyorsunuz.

Allah yaptığı hatayı affetmiş hatta peygamber tayin etmiş Hz. Adem'i.O yüzden aleyhisselam diyoruz.Ama böyle küçük şeylere takılmayalım bence.Denmesi de şart değil zaten.

Herşeyi yaratan Allah'tır.O ağacı da Allah yarattı.O ağaç yeryüzündeki yasakları sembolize ediyor.Yasakları çiğneyenlerin kötülerden olacağı söyleniyor ayette.Ama şunu da unutmamak gerekir:İnsan yaratılanların neden yaratıldığı konusunda yüzdeyüz bilgi sahibi olamaz.Kimbilir o ağacın yaratılışında da ne hikmetler vardır insanoğlunun algılayamadığı.

Âdem Aleyhisselâm “Cennetten kovulma” şeklinde, bir ceza olarak dünyaya gönderilmemiş, yaratılış gayesine uygun olarak cennetten indirilmiştir.Allah ademin o meyveyi yiyeceğini bilmiyormuydu?Biliyordu.Ama ayette insanlara, bakın Adem yasağı çiğnedi kötülerden oldu.Siz de onun gibi yasakları çiğnemeyin ki kötülerden olmayın deniliyor.

Bu ayette Allah insanlara yasak kavramından bahsediyor.Yoksa Onlar meyveyi yemese yine insanoğlu var olacaktı.Onlara bütün Cennet nimetleri serbest bırakıldı; yalnız bir ağaç hariç. Tek bir ağaç. Bu ağaç belki de insanın yeryüzündeki hayatında mutlaka yer alacak olan "yasak" kavramını sembolize eder. Çünkü yasak kavramı olmaksızın irade ortaya çıkmaz; irade sahibi insanla, güdülen hayvan birbirinden ayırd edilemez. İnsanın ahdine bağlı kalıp kalmadığı, kendisine koşulan şartlara uyup uymadığı deneyden geçirilemez. Artı böyle bir ayeti iki ayeti yanlış yorumlayarak tanrı varlığını inkar ediyorsun.Bu çok basit değil mi?

Haklısınız birçok teistin de en büyük sorunu bu.Neye ve niçin inandığını bilmemek..Var mıdır yok mudur sorusunun cevabı neden yoktur sizce?Varlığı,kainatı tesadüflerle açıklamak hiç mantıklı gelmiyor bana.Bu konuda nerde birleşmeli insan sizce?Akıl mı göreceli yoksa kimileri aklını mı yanlış kullanıyor?

Kimileri, inançsız da diyor.Ama bence yanlış bi tanım bu.Çünkü ateistler de inançlı;Allah'ın yokluğuna inanıyorlar ki bu da bir inanç.İnançsız insan olsa olsa şüpheci olur. Bakın bir arkadaş nasıl inkar etmiş Allah'ı:“Allah’ın varlığı daha lise yıllarında kafama takılmıştı.Varsa eğer, niçin görünmüyordu? Hadi görünmesi bir yana, yalvar yakar dua ettiğim halde, niçin isteklerimin hiçbirine cevap vermiyordu?..Her tarafta kötülükler artıyor, insanlar haksız yere öldürülüyor, fakat Allah yerinden bile kıpırdamıyordu.Varlığı konusunda şüphelerim iyice artmaya başladı.Düşündüm taşındım, sonunda şüphelerimi gidermenin bir yolunu buldum. Onu çok kızdıracağını düşündüğüm şeyler yapmaya karar verdim, sırf “bakalım ne olacak?” diye.Bir gün tuvalete besmele çekerek girdim.İçeride de bildiğim bütün duaları okudum. Öyle fısıltıyla falan da değil, basbayağı yüksek sesle. Bekledim, hiçbir şey olmadı. Bu deneyleri defalarca tekrarladım. Cesaretim arttı, sonunda Allah’a inanmanın anlamsız olduğuna karar verdim.” Tuvalette okudukları dualardan sonra yukarıdan uzanan bir elin, “sus, Allah’tan korkmaz!” deyip tokadı patlattığını şahit olanı da görülmemiştir. Toplumumuzda ceza denilince akla “sille-tokat girişmek”, “tek ayak üzerinde durdurmak”, “hak mahrumiyeti”, “karakollarda falakaya yatırılmak” gibi şeyler geldiği için, bir anlamda “Allah’ın sabrını sınama” denilecek türden deneylerin ardından beklenen ceza gelmeyince, “olsaydı, cezalandırırdı” deyip Allah’a inanmaktan vazgeçiliyor. Sanki Allah, tuvaletlerde adam marizleyen “sigaracı avcısı” despot bir lise müdürüymüş gibi… Kimi ateistin ise bilinçaltında bağnaz bir dindarla yaşanmış kötü bir anı yatar.Ben çok rastladım bu kişilere.Adam, yobaza olan tepkisini 'ateist olmakla' dile getiriyor. Kimi ateistin ise,Allah'a inanmak işine gelmiyor.Onlar kuralsız yaşamak,özgür(!) yaşamak istiyorlar.Bu yüzden reddediyorlar.Ya da ortama uygun kelimenin ateist olduğunu düşünüyorlar,inandıklarından değil yani. Daha birçok sebep..

Okumadığım,inanmadığım birşeyi neden savunayım?Artı siz Kur'an ayetlerini okuyup kendi kafanıza göre yorumlayarak bu dini anladığınızı mı zannediyorsunuz? Kur'anın yarısından çoğu tekrar diyorsun.Bu iftira değil de ne?Evet bikaç yerde var tekrar ama bunu Kur'anın tümüne mal etmen yanlış değil mi?

Kur'anın yarısından fazlası tekrar filan değil.Yine başlama iftiraya.Evet bazı yerlerde tekrar var ama o ayetlerde Allah bizim dikkatimizi o konuya çekiyor.

Kuran'da herşey detaylı yazılsaydı,bütün yararlı,zararlı şeyler ayrıntısıyla yazılsaydı kaç milyon sayfa olurdu kimbilir.Bu da insanları sıkardı,okumazlardı.

Olabilir demiştir.İnsan sağlığına zararlı ise yasaktır yenilmesi.İlla Kur'anda yazması gerekmez.Kur'an zararlı olan herşeyi yazsaydı kimbilir kaç sayfalık bi sağlık kitabı olurdu.Kur'an sağlığımıza zarar verecek şeyleri yapmamamız gerektiğini bizlere söylemiş sadece gerisini bize bırakmış.

Zina kuralı dünyada geçerli. Kadınlara neler sunulacağıyla alakalı birsürü ayet var aslında iletileri okursan görürsün bunları.Yine de birini yazayım:İnanıp yararlı işler yapanlara, altlarından ırmaklar akan cennetlerin kendilerine ait olduğunu müjdele! Onlardaki herhangi bir meyveden rızıklandırıldıklarında: "Bu daha önce de rızıklandığımız şeydir" derler ve o rızık birbirinin benzeri olmak üzere, kendilerine sunulacak. Orada çok temiz ZEVCELER de onların. Hem onlar orada ebedî kalacaklar. (BAKARA/25)