KIRMIZI

Benim fikrimce Zekeriya Beyaz bu ülke için gerekli din adamlarından biri.Bu söz konusu röportajı ile beni çok güldürdü.Özelliklede iç çamaşırlarına itafen sözleriyle. Dini stand up çı.

Dayak yiyen kadınlar,dayak atan erkekler ve bunlara detsek olan:Dayak cennetten çıkmadır saçmalaması.Aslında konuyu dine getirmek yani islam dinine getirmek ve bu konuda tartışmak değil niyuetim.Sadece bakış açısı beni rahatsız ediyor.Tamam batılı ülkelerde ve diğer dinlerin yaşandığı ülkelerdede dayak önemli bir yer teşkil ediyor.Ama onların dini bunu destekler laflar ediyor mu bilmem.Bildiğim bir tek o da okul yıllarımdan kalma:İncilden,sana bir tokat atana diğer yanağını uzat sözü. Yok yok,dayak önerilecek,onaylanılacak bişey asla olmamalı.Bu durum kadınlarımızca kabullenilmemeli.Fiziki zayıflığımız erkekler için böyle bir istismar haline gelmemeli.

Aslında üstteki arkadaşı görünce girip baktım.Benim gibi oda bir renk ismi seçmiş nick olarak ve bu bana ilginç geldi.:)Daha ilginci bende avatar olarak başta sadece kırmızı bir fon düşünmüştüm. Neyse,beni çözmek çok zor olmasa gerek.Sanata vurgun,aklını kullanmayı seven ve akıllı insanları dost edinmeye çalışan biriyim.Daha yeniyim ve kimseyi tanımıyorum.Ama tabikide zamanla tanıyacağım arkadaşlar olacaktır.

Yaşamımın her dönemine damgasına vurmuş şarkılarıyla Sezen Aksu en sevdiğim sanatçıdır.Umarım tanrım ona uzun ömür verir,umarım daha nice besteler yapar.

Yavuz Donat'mı.Hani USA polisleri donut sever ya,orayla bağıntıladım.

Soru çok zor değildi, aslında bunun biraz zor versiyonu vardı: Dünya'nın çapını hiç bir gelişkin araç kullanmadan hesaplayabilir miyiz? Söyleyeyim ki milattan önce bunu yapan biri olmuştu. İskenderiye kütüphane görevlisi Erastotenes dünya'nın çapını gerçeğe çok yakın ölçmeyi başarmıştı. Bunun cevabını bi sitede görmüştüm

Soruyu anlayamadımki çözebileyim

Budala (bir veda yerine kaim) Dün gece O’ndan bir yanıt gelmeyince Dönüp, O’na yazdıklarıma baktım Zavallı maymun suratlı ucubeler Ucuca eklediğim Harfler heceler tümceler Çıkıp oturdum bir dağın üstüne Parkam, not defterim, cigaram Sırtım yollara dönük, yüzüm dağlara Ve son günümü sürerek namluya Bir kez daha O’nun resmine baktım Dünya bakışlıydı, dünya gülüşlü Ellerindeki patiska nakış beklemekte Ve güneş kadar büyük ayakları Heraklitos’la dalga geçmekte Ve gölgesini valizine koymuş Bir park duvarının üstüne öylece oturmuş Beyaz atlısını beklemekte Dün gece Hak verdim Ahmet Haşim’in “Güzel, yalanın çocuğudur,” demesine Ve hak verdim Cesare Pavese’in “Şiir, bir budalanın denize bakıp, ‘tıpkı yağ gibi’ demesiyle başlar” Benzetmesine Ve yine dün gece Son rakımı son içime dökerek Haddimi bilerek Uzaklarda Dağ gibi durdum (Şubat 2001) Nurol Banabak

Kontürlerin belirgin bırakılarak katılan amatörlük ruhu dahice.Resimler,bunu sende yapabilirsin havası vererek bakanın ilgisini çekmeyi başarıyor.İşte zamanıızda çoğu ressamın gözardı ettiği nokta bence bu.İzleyici-sanatçı bağının koparılmaması.