79_chevrolet
Φ Yeni Üyeler
-
Katılım
-
Son Ziyaret
-
AKŞAM GÜNEŞİ Hayatım temsili bir yenilgi gösterisidir Okulu seven çocuklara bıkkınlık getiren Yağmurda yalnız kalır, seyircisi yoktur Onun için yaşamak alelade bir lükstür Rüzgara karşı kalem oynatır hayatım Damla damla buyur beyninde bir gül Bir şiirdir ve hiç de kötü değildir Dizeleri birbirine iteleyerek geçer Sararmış bir devrimci fotoğrafıdır hayatım Genelevi bulamayan yeniyetmeye benzer Yalnızlığı yalnızlıktır ve çok sıradandır Her hafta sonu annesini görmeye gider Kartpostal görüntüleri ile intihar eder Donar kalır bir aynada eli yüzü çıplak Altıncı filo gibi bir şeydir, isyanlar bastırır Yasaktır elini koynuna sokmak yasaktır Sonuçta bir hayattır, naftalinler kullanır Parası çıkmazsa gider sakal bıyık bırakır Sevgilisi yoktur ve artık sevgiside yoktur Radyoda söylenmeyen bir ölüm sessizce kepenklerini kapatır...
-
ŞEHİRDE BİR YILKI ATI Yağmur oldum, paranoyak oldum Canım sıkıldı, bir votka içtim Deniz kıyılarında ağlama noktalarını ben seçtim Hiç değmedi gözlerim yaşlarına Sabahı polis korkusuyla aydım Durdum yaslandım bir iş ilânına Bin kere evlendim ben bu Hayat’la Bir kere adam gibi boşanamadım Telef oldum, uzun bir şiirde Baktım hiçbir naneye yaramıyor Yaranamıyor gönlüm bu sulara Deniz eskisi bir göl oldum Adım ummandan uzak...belki çöl oldum