ÜMMETİN KANI
Bomba , silah , çığlık sesleri
Kan revan içinde ümmetin bebeleri
Vahşi ve azgın yahudi askerleri
Her yerde kol, bacak, kafa, ayak
Kuru bir ağaçtan sarkıyor masum bebeğin bedeni
Taş üstünde taş kalmadı
Talan edildi evler, başlara yıkıldı
Baş ellerin arasına alındı
Bakışlar donuklaştı
Dağ gibi yiğitlerin yüreği doldu taştı
Gözlerden kan akar oldu kan
Dillerde feryad-ı figan her an
Ortalık vahşet, toz ve duman
ümmet yanıyor yanıyor anbean
Kan, kan Amerikan , gözü dönmüş yılan
Sinsi ve şeytanisin her an
Bu katliamda yok senin adın
Kapitalist emirlerin ve bombaların var
Kan kan Amerikan
Menfaati için düşmanını kendine dost yapan
Siviller, bebeler, kadınlar
Yetmiyor naaşlara artık tabutlar
Resulum Resulum Resulum
Sen demedin mi
Ey kabe müslümanın bir damla kanı senden daha kıymetli diye
Ey ümmeti Muhammed!
Resul diyor Resul!
Olmadı mı akan kan litrelerce
Şehid olmadı mı kardeşlerimiz binlerce
Kabeye görmek için oluk oluk para akarken
Ümmetin kanı da nehirleri taşırırken
Nasıl yumuluyor o gözleriniz
Kimler oldu sizin emiriniz
Resulun mucizesi mi unutuldu?
Yoksa ahirete dünya mı tercih edildi?
Açılsın artık o ama gözler
Gelecek yakında hak vaadler.
Sabır cennet çocukları
Dinecek bu hasret , bitecek bu zulmet
Sabır gözü yaşlı bacılarım
Gayret yiğit gardaşlarım
Zeynep Afra