marti_name

kerwane (kervan); kardeş türküler'in doğu albümünden kürtçe güzel bir şarkı. 9 dakikadan uzun olduğunu da belirtelim: "êê…xewa sibê, xewa kur e bavo xêr e, ev xişma kê ye, ax bawo! kerwanê di rê de dilê min şewitî, anê serma xerîbiyê da me birîna min kur e fîstanê bavêje ser xwe pîra min çîrokan bêje anê ji bo welatê me û bo xerîbiyê bêje bi ku ve ye riya me salan ji sala ye eylo tê ber çavê min zarokî, hevalên min şeva bi stêr *** çiyayê banî werg derin qedera vî zemanî ye kerwanê, kerwanê kerwanê bê xwedî çîrokan têxe paşila xwe kerwanê li ser rê ye dîroka me dilê me ye hevalo tu ne tenê yî ka loriya pîran ka gaziya hevalan ew cihê me ye stêra xewna ye" türkçe meali: "sabahın uykusu, derin uyku hayırdır baba, kimin hışmı üzerimizdeki? kervan yolda, yüreğim yanıyor nine, gurbetin soğuğu üzerimizdeki yaram derin haydi, fistanını giy üstüne, masallar anlat, yurdumuz ve gurbetlik üzerine söyle, yolumuz nereye bu yıl? gözümün önüne gelir çocukluğum, arkadaşlarım, yıldızlı geceler… *** dağlar, ovalar, öyle gidiyorlar zamanın kaderi bu. kervan, sahipsiz kervan… masalları koynunuza koyun yolda kervan, tarihimiz, yüreğimiz yalnız değilsin arkadaş hani nerede yaşlıların ninnisi nerede arkadaşların şen gülüşleri? orası yuvamız bizim rüyalarımızın yıldızı"

iron maiden fear of the dark

ya söylemiiiim keyfine dokunmayayım dedim ama dayanamıcam bilader sen 7 ayda 450 milyar kazanıyomusun ? bence kazansan burda olmazsın ne sandın sen bu milleti yaa

saf buldunuz dalga geçin emi bozuk işte by basbaya

bir cenaze törenini baştan sona başka birine aitmişçesine izleyebilmek, tüm kalabalıkların önünde tek damla gözyaşı dökmeden tüm kapakları kapatılmış dev bir baraj gibi dimdik durabilmek ve kimsenin bir barajın suyunu gözlerinizle tuttuğunuzu bilmemesidir. insanın kendi içine büküp ağladığı anlar, geride kalan aile fertlerinin size tutunduğunu bilerek adım atmak.hele insanın kendi babasını yıkarken o pamuk gibi olmuş tenine dokunması.. delilikle aklı başında olmak arasında yalpaladığınızı hissedersiniz.. sanki bir anda nefes almaya başlayıverecekmiş gibi gelir. ölmüş olmayı konduramazsınız babanıza. sanki nefes alıyormuş gibi inip kalkıyor diye görürsünüz göğsünü. alnını okşarsınız, koluna dokunursunuz. koltukta uyuklarken uyandırdığınızda yüzündeki o hafif şaşkın ama bayıldığınız ifadesi ile bakınarak uyanıvermesini beklersiniz, delice istersiniz bunu ama o memnundur gittiği yerden ki uyanmaz. babam dersiniz sadece, babam.. sonra sarmalarlar babanızı kefeninde.. o kefen bağlanırken son kez görürsünüz babanızın yüzünü, eski hatıralar siliniverirde birşey kalmaz diye korkuyla gördüğünüzü en ufak ayrıntısına kadar ezberlersiniz ve siz bütün bunları yaşarken gözden uzak bir okyanusta, dışardan metin görünürsünüz... ağlamamayı başarırsınız ama yüzünüzdeki acıyı gizleyemezsiniz kimseden.. sonra babanızı ellerinizle indirirsiniz rahat edemez diye ellerinizde zeminini ellerinizde düzelttiğiniz bir mezarın içine, ve ellerinizle gömersiniz.. kendinizi parçalarcasına, gücünüz yettiğince bağırarak ağlamak geldiği halde o an içinizden "babanızın oğlu" olmaklığa sakince taziyeleri kabul edersiniz... o zaman farkedersiniz hayatta sevdiklerinizle sanki onlar hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadığınızı özellikle babanızı oturttuğunuz tahtın ölümden çok uzakmış gibi geldiğini.. babam geri gelse onu çok daha mutlu kılarım... kılardım... gelmez ki.............. (alıntıdır)

neden olmasın ki ? yani sonuçta tanışıyosun eğer uyuşursan neden olmasın.aklınızdan ulan bu çocuk bulmuş birini böyle konuşuyo diyen varsa walla diil yani sonuçta her telden insan giriyor bu sanala...başka yerden başka kültürlerden insanlarla tanışabiliyoruz.aşk her yerde aşktır.gerçek seven sanalda da sever.iki yüzlü heryerde iki yüzlüdür

bu gerçekten güzel