TIP BAYRAMI

II. Mahmut döneminde 1827, Hekimbaşı Mustafa

Behçet'in önerisiyle ilk cerrahhanenin, Şehzadebaşı'ndaki

Tulumbacıbaşı Konağı'nda ''Tıphane-i Amire ve Cerrahhane-i

Amire'' adıyla kurulması, daha sonra ''Tıp Bayramı'' olarak

kutlanmaya başlandı.

Tıbbın ilk insanla birlikte başladığı söylense de, genelde kabul görmüş olan ilk tıp büyüğü Aesculapius’dur. Kendisinden ilk kez İlyada’da Homeros bahsetmiştir: “Çağır Asklepios oğlunu, kusursuz hekimi” demektedir. Önce Zeus’un gazabıyla yıldırım çarpmasıyla öldürülen Asklepios daha sonra yine Zeus tarafından tıp tanrısı olarak ilan edilir. Tıp amblemlerinde yer eden, temeli doğu kültürüne dayanan ve tarihi M.Ö. 3000’ lere uzanan yılan figürü de, Asklepios ve O’nun asası ile bütünleşmiştir. Hatta Asklepios sözcüğünün grekçe “Askalabos” sözcüğünden geldiği söylenir ki, bu da yılan anlamına gelmektedir. Ve Asklepios’un şifa veren gücünü yılandan aldığı, halkın da adaklarını Asklepios’a değil de bu yılana sunduğu söylenir. Öyle ya da böyle, yılanlı asası ile Asklepios tıp tarihinin önemli dönemeçlerinden birini tutan bir sembol olarak yerini almıştır.

Tıphane-i Amire ve Cerrahhane-i Amire 14 Mart 1827 Çarşamba günü Şehzadebaşı’ndaki Tulumbacıbaşı Konağı’nda kurulmuştur. Bu şekilde, tıp tarihimizde 14 Mart yerini almış oluyordu.

14 Mart 1919’da, işgal altındaki İstanbul’da, tıp öğrencileri tarafından ilk bayram kutlanmıştır.

Günümüze kadar gelen bu 14 Mart kutlamaları, yakın zamanda, içinde bulunduğu haftayı da kapsayacak şekilde, “Sağlık Haftası” olarak kutlanılmaktadır.

Homeros, “Doktor, pek çok yaşama değer bir varlıktır” der. Milleti ve ülkesi için hiç bir fedakarlıktan kaçınmamış Türk Dokroru’nu anlatmaya 14 Martlar yeter mi bilemem.

Ülkemizde, her yıl, beş yaş altındaki 1.000 çocuktan 48’i ölmektedir.

Sağlıktaki kötü yönetimlerin bedelini en başta çocuklarımız, küçücük bedenleriyle ödemektedir.

Türkiye’de devlet sağlık alanından giderek çekilmekte, sağlık hizmetleri metalaştırılmakta/ticarileştirilmekte/özelleştirilmektedir. Sağlık hizmetinden yararlanma toplumsal bir hak olmaktan çıkarılmakta, “parası olana parası kadar sağlık” anlayışı hâkim kılınmaktadır. Toplumun yoksul kesimleri için sağlık hizmetlerine ulaşmak giderek güçleşmektedir.

Sağlık alanında tasarruf tedbirleri olarak sunulan ilaç katkı paylarının memurların aylığından kesilmesi, ödeme öncesi reçete kontrolü uygulaması, ilaçta ortalama fiyat uygulamasına geçilmesi gibi konular hem hekim etiğine, hem de hasta haklarına aykırıdır. Halen bazı ilaçların bazı hekim gruplarınca yazılmasına engel getiren kurum genelgeleri uygulamada büyük sıkıntılar yaratmış ve hastalar mağdur olmuşlardır.

Bildik bir cümleyi tekrarlıyacağım.

”SAVAŞ BİR HALK SAĞLIĞI SORUNUDUR”

Savaş sonrasında uzun yıllar sağlık göstergeleri olumsuz yönde etkilenir. “SAVAŞ ÖLDÜRÜR”

Bugün Sağlık Bakanlığı başta olmak üzere Hükümeti ve ilgili bakanlıkları göreve çağırıyor ve sesleniyoruz:

Hekimler mutlaka bir “savaş” isteniyorsa:

Bebeklerimizi, annelerimizi öldüren olumsuz koşullara,

Bulaşıcı hastalıklara,

Sendikal ve özlük haklarımızı engelleyen, gasp edenlere,

Kötü yönetimlere,

Eşitsizliklere,

İnsanların ucuz ilaca ulaşmasını engelleyen patent yasalarına, çok uluslu ilaç tekellerine,

Durmaksızın tıp fakültesi açarak hekimleri niteliksiz ve ucuz işgücü haline getiren iradelere,

Ülkenin her türlü kaynağını, zenginliğini bir avuç kişiye ve dışarıya akıtanlara,

Meslek onurunu kirletenlere,

Sağlığımızı bozan politikalara ve bu çarpık sisteme karşı

yapılacak bir savaşa evet diyorlar.

Hekimler sağlığın bir hak olduğu ve kendilerinin de sağlıklı bir toplum olmadaki önem, değer ve yerlerinin bilinciyle haklarını istiyorlar. Bunun da ancak hep birlikte verecekleri mücadele ile olacağını tekrar ediyorlar.

Hekimler bugünkü çabalarımızın iyi ve daha iyi bir Türkiye’yi oluşturmaya onurlu ve mütevazi bir katkı olacağı inancıyla 14 Mart’ı kutluyorlar.