Sevgili Nazan

Sen benim için de çok kıymetli bir arkadaşsın. Hatta çok sevgili çocuklarımdan birisin ama o kadar çoksunuz ki, size teker teker cevap yazmak biraz zamanımı alıyor. Her birinizi sevgiyle ve hasretle izliyorum. Gittiğiniz her yerde sizlere verdiğim kültür ve eğitim ile harikalar yaratıyorsunuz. Kızlarım gittikleri her yerde, zerafetleri, güzellikleri, zekaları, içten gelen samimiyet ve neşeleri ile hayranlıkları üstlerinde topluyorlar. El attıkları işlerde başarılı oluyorlar. Oğullarım, yakışıklı, esprili, cazibeli ve başarılı. Onlar da kızlarımla birlikte, el attıkları her alanda başarıya koşuyorlar. Hiç politika öğretmedim size, menfaate göre adam kullanmayı, samimiyetsiz sırıtışları, güvensiz arkadaşlıkları. Her biriniz tüm arkadaşlıklar ve tüm işlerinizde önce yüreğinizi koydunuz ortaya, sonra bilgilerinizi ve becerilerinizi. Sizler beni özlediğiniz kadar ben de hasretim size ama farkınızı göstermeniz gerek, İzmir'li olmanın, İzmir arkadaşı olmanın nasıl bir şey olduğunu anlatmanız gerek. Bu nedenle saçıldınız dört yere, sizler benim kültür elçilerimsiniz. Canlarım, çok sevgili arkadaşlarımsınız. Gözün hiç arkada kalmasın, ben de seni özlüyorum. Kordon'da, Bostanlı sahilde, kemeraltında, Efes' te eksikliğini hissediyorum. Sohbetlerde, alışverişlerde hep birşeyler eksik. Ama biliyorum ki, senin olduğun her yer İzmir çünkü sen bensin ben senim. Kendine iyi bak, mutlu ol, güçlü ol ve İzmir'li olmanın nasıl olduğunu göster onlara.(Çok ama çok etkilendim mektuptan, birden İzmir sandım kendimi, cevap yazmak istedim. Haddimi aşmadığımı ümid ederim. )