Beceriksiz

 

Kabuğunu koparmadan

ne bir elmayı soyabildim

ne de iyileştirebildim bir yaramı

ama karşıma çıkınca

kızmadım hiç elma kurduna

bendim çünkü bıçağı saplayan

onun yurduna

 

Şair diyorlar benim için

bilmiyorum oysa

her şiire konmalı mı uyak

her yere nedense

konamıyor tayyare

hay dilimi

arı türkçe soksun; uçak

 

Kaptan olmak isterdim

aynanın karşısında

eski bir sinema yıldızı

gibi ağlayan

İstanbul hatlarında

bir fırça hafifliğiyle gidip

gelen vapurlara

 

Eskimo bir şair dokunuyor omuzuma

ve Kız Kulesi'ni göstererek

bırak artık diyor üzülmeyi

yedi tepeli bu şehirde

şiir okunacak tek yer

elbette denizin ortasındaki

şu küçük buz dağı

 

Terzi olsa da babam

sökük dikmesini beceremem

beni yalnızca sen anlarsın

iğnenin deliğinden geçsin

diye ipliklerin

bir anlık ıslatıldığı dudaklara

takılıp kalan annem

 

 

Sunay Akın

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

 

Elişi

 

Savaş haberleriyle dolu

renkli gazete sayfalarını

katlayıp bir çocuk üstüste

kesiyor özene bezene

elindeki makas ile

 

Ve insanlar oluşuyor kağıttan

tutuşmuşlar elele

 

 

Sunay Akın

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

Serçe Ve Kedi

 

Toprağın altından bağlanıyor

artık telefon telleri

ve bir telaş

yüreğini sarıyor serçelerin

gördükçe kedileri

 

 

Anlar mı serçelerin

neden göç etmediğini

sobanın kurulmasını

bekleyen

kedi

 

 

Yalnızca rüzgar gelir

ölü bir serçenin

cenaze törenine

ve usulca

kımıldatır tüylerini

kediden önce

 

 

Sunay Akın

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

Şemsiye

 

tozlu bir şemsiye durur

çatı katındaki odanın

kuytu bir köşesinde

kumaşındaki eski yağmurların

hüzünlü kokusuyla

 

anımsar mısın bilmem

yağmurun bardaktan

boşanırcasına yağdığı o günü

hani şemsiyeyi iyice çekip başımıza

dudaklarımla hesaplamıştım

yüz ölçümünü

 

nicedir sokağa çıkarmıyorum

şemsiyeyi

korkuyorum çünkü

kapısı açık kafesinden

uçan bir kanarya gibi

beni ikinci kez terk etmenden

 

yanıt alamayacağımı bilsem bile

yanına gidip

sorarım hergün şemsiyeye

altında elele

nasıl görünürdük diye

 

 

Sunay Akın