hep aynı....

ÖMÜR

Gözümüz saatte söyleştik hep,

Koşuşur gibi seviştik, yarışır gibi çalıştık.

Hep yetişecek biryerler vardı

Aranacak adamlar, yapacak işler....

Bir sonraki günü telaşı bir öncekine bulaştı.

Başkalarının hayatı bizimkini aştı.

Kör karanlıkta çalar saat sesi yerine

Kuşluk vakti, kızarmış ekmek kokusu

veya yavuklu busesiyle uyanma düşlerini

Ha babam erteledik.

20'li yaşlardayken 30'lara kurduk saatin alarmını

30'larımızda 40'lara, belki sonra 50'lere....

Lakin öyle karmaşık kurgulanmışki hayat,

Kuşlukta uyanma fırsatı sunduğunda size,

Artık uyku girmez oluyor gözlerinize....

Doyasıya söyleşmek,

Telaşsız sevişmek için bol zamana kavuştuğunuzda,

Söyleşecek, sevişecek kimsecikler kalmıyor yanınızda....

Özenle sakladığınız bir sarı lira gibi ömrünüz;

Vakit gelip sandıktan çıkardığınızda,

Birde bakıyorsunuz ki,

Tedavülden kalkmış.

Orhan Veli Kanık