Bir tek şeyi unutma

seni sevdim ben

kalbim şimdi bir sokak çocuğu

kelebekleri göç etti gönlümün

ıssızlaştı hayat sanki

sanki sabahı eksik şiirlerimin

sanki gecesi hep kanayan bir yara

ve sanki artık hep kanayacak

ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim

çare yok ağlayacak

Bir tek şeyi unutma

seni sevdim ben

kapıları kendime ben açamadım

ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni

ter içinde takvimler

istasyon öksüzlüğünde gözyaşım

düşünüyorumda sen gideli ne çok yalnızım

sarmaşık aşkın sarısında kaldım, sarılamadım

savunamadım seni kimselere

anlatamadım seni kimselere

kimsesiz kaldım

en çok da sensin

Bir tek şeyi unutma

seni sevdim ben

sana uyumak

sana uyanmaktı hayat

sıratını geçtim yaşarken,korkmadan

korkumu geçtim cesarete ihanetle

berduş bir,yalan masumiyeti öptüm bile bile

tek sen gitme diye

sonbahar oldum ,yaprak yaprak

ağaç oldum köklerimi unutarak

tesellisiz bir geceye fırlatıldım

kalbimi dar bi kafese kapatarak

içimde bir kanarya

hiç susmadan ağlayacak

Bir tek şeyi unutma

seni sevdim ben

yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak

seni sevdiğimi bağırdım mehtabına

beyazında aklandım bulutunun

mavi mavi sevdim seni

içim kan ağlayarak

Bir tek şeyi unutma

seni sevdim ben

anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

anlattıkça üşüyor,anlattıkça ısınıyor yüreğim

bu gün sardunyalarım da açmadı

belkide küskün renklere

ellerimde ibadet gibi yaşadıklarım

ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım

sensiz soluyorum anlayacağın

mavi mavi ölüyorum

duyuyormusun

ordamısın

varmısın

yokmusun?

Bir tek şeyi unutma

seni sevdim ben

yanarak

yıkılarak

aklıma her geldiğinde AĞLAYARAK