Geçmişin izlerini taşıyan sen

Yaranı deşip üzen ben

Bir merhem olursa bu sözlerim

Deşdiğim yarayı temizlerse yüreğim

Gözlerime bak hasret dolu sevdiğim

 

 

Hasretine umut bağladığım yarenim

Aşk yarası dille açılır

Yürekle kapanır

Yüreği yananın halini bir tek sevdası anlar

Sevgi ile yıkanan rüyalar da

Bir tek yareni damlar

 

 

Su ile sönen yangının ardın da külleri kalır

Alır seni başka rüyalara daldırır

Sen benim acıyı bilmediğimi mi

Yüreğimin hiç yanmadığını mı sanırsın

Bir bilsen içine kapanan bu yürekte ne yara var

Deşme derdimi bu seni de yaralar

 

 

Dostun yarası dosta hoş gelir

Anlamayana içi boş bir rüya gelir

Gözlerim ağlamasa da yürek ağlar ne fayda

Nice cihanı ağlatmış bu yara

Nice yiğitlere düşmüş bu sevda

Bir dermanı olsa bulmaz mıydı Leylasına yanan Mecnun

Gözleri kör olur muydu bu terk-i diyarda

Dile gelmez miydi

Çölde aşk ile yanan bir aşk-ı mahsun

 

 

Döksem içimi cihana

Dayanamaz ki bu yaraya

Ben kendi kendime yanar kül olurum

Derd eylemem kimseyi bu yaraya

 

 

Sazım dile gelse sözüm boşa gider

Her sevdalının göz yaşı boşa gider

Bir gün gelir de anlarsa beni

Vuslatın saati boşa gider

Yanan yanmış külü savrulmuş

Hata insanlara kaçış yolu olmuş

Bende ki söz de mürekkep de burada son bulmuş

Masum aşkın bir tek günahı da ben olmuş....

 

Gece Yağmuru