SENİ SEVİYORUM...

seni seviyordum ve senin haberin yoktu.saçlarını izliyordum uzaktan,kulağının arkasına düşüşü ve burnun herkesten farklıydı işte.güldüğün zaman yukarıya bakardın.yukarı kalkan kaşın ve gülen gözlerin vardı,ne güzeldiler.sen bilmiyordun,ben seni seviyordum.kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler.duvarlara,vitrin camlarına,kaldırımlara çarpıyordu.geri dönüyordu çoğalarak.senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi,herşeyi erteleyişim oluyordun.kalp ağrısı oluyordun,birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun.mevsimler değişiyordu ve büyüyorduk.dönemeçler geçiyor,köprüler göze alıyor ve bazen tekin olmayan suların üzerine atlıyorduk.cesurduk...ufuk çizgisi maviydi,gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller.ben seni seviyordum,bilmiyordun.sevinçlerim oluyordun ara sıra,sen hiç bilmiyordun.sonra herhangi biri oldun.bütün sevinçlerim bittikten sonra yağmurlar yağdı serin haziran akşamları...sonra bir gün

uzaktan gördüm seni.saçların bana inat,başın herşeye meydan okuyarak.işte yine aynı...

kalbimi acıttın.herzamanki gibi.değişik sanıyordum.ve sen yine bilmiyordun....

iclal aydın