OL HUBB-U ŞEKER.. NEREDE ACABA?

..

"Nigâr-ı hûb-o şekker-bâr cûnest

Çerağ-ı dîde vu dîdâr çûnest"

Şekerler yağdıran o eşsiz güzel nicedir;

gözün, yüzün ışığı ne haldedir?

Nasıldır o gammaz bakış acaba;

ne âlemdedir o düzenbaz saçlar acaba?

Nasıldır o güzellik pazarının meşhuru;

ne haldedir o gül bahçesinin parlaklığı?

Gönlüm, sevgi yüzünden yaslara batmış, oturmuş;

sevgilinin gönlünde bize karşı bir sevgi var mı acaba?

Lûtfundan sevgilim dedi bana;

acaba o sevgili, sevgilisiz ne halde?

Görünüşte kullarını okşamada, hatırlarını almada;

acaba iç yüzde bu kulla nicedir?

İlk görüşte can bağışladı bana;

bağışta ne halde, hemen anladım.

O lûtfu iki kere yaparsa tekrarlayışta da

ne halde olduğunu, nasıl davrandığını anlarım.

O atlaslar giyinen siyah saçları, atlasa benzeyen

yanaklarının çevresinde nasıldır acaba?

Âşıklar hekimine bir daha sorun,

o hasta nerkis gözler nasıldır ki?

Acaba o Tatar nâfesi ne halde;

acaba o eşsiz Bulgar güzeli ne âlemde?

Acaba o gerçeğe ulaşma çizgisinin değirmisinde

yüzlerce pergel kıran güzel ne halde?

Ben zîr perdesinden ağlayıp durmadayım;

bir günceğiz olsun, o ağlayan ne halde diye sormaz.

Gönlüm, hırsızlama ona bakıyor; oysa beni çalmada;

acaba o, hırsızı sıkıştıran hırsız ne âlemde?

A dost! Seninle mağara dostuyum ben, bir kerecik,

nasıl yermiş şu mağara diye başını uzat da bak!

Seni bir göreyim de canımı feda' edeyim;

halka da görüş nasıl olurmuş, göstereyim.

Sözüme son yok; fakat söyleyiş ne şekil olurmuş,

onu gösterdim ancak.

mevlânâ

divan XXII