Bir nefes düs gibi..

Bazı duygular vardır anlatılamaz, anlaşılır sadece.

Sevenin sevdiğini bilmesi kadar, sevilen de anlar sevildiğini.

Sevgi her zaman belirli kelimelerle söylenmez.

Çoğu defa bir bakış yeter de artar bile...

Yeryüzünde hiçbir kuvvet insanoğlunu

sevme hakkından alıkoyamaz.

Sevmek çoğu zaman var olmaktır.

Sonunda bizi yok olmaya götürse bile.

Ben şimdi varım ve seni sevmek hakkımı kullanıyorum.

Sen bile buna karşı koyamazsın.

Sana gelinceye kadar sonu gelmez bir arayıştı sevgilerim.

Bir zaman başkalarında aradım seni,

başka yüzlerde, başka ellerde aradım.

Aldandım, fakat birgün seni bulmak ümidini kaybetmedim.

Nasıl olsa gelecektin birgün.

Ve işte geldin de!

Bana tatmadığım hüzünleri tattırmaya,

bilmediğim kederleri öğretmeye geldin.

Acıdan yana ne kalmışsa yaşamadığım

hepsini bir bir sen yaşatacaksın bana.

Birgün yaşamanın gereksizliğini de senden öğreneceğim.

Bu selin akışını hiçbirşey duduramaz artık.

Ummadığım ve ummadığın bir anda çıktın karşıma.

Coşkun ırmaklar gibi, amansız seller gibi geldin,

mutlaka yıkarak ve benden birçok şeyleri

beraberinde sürükleyerek gideceksin.

İşte o zaman yoklukların

en dayanılmazı ile karşı karşıya kalacağım.

Ergeç gideceksin; beni anlayamadan,

beni sevemeden gideceksin.

Yalnız bir iç kırıklığı kalacak senden,

tesellisiz bir hüzün kalacak.

Yıllardır aradığım sendin

ama sen gittikten sonra başkasını aramayacağım.

Gelmeyecek bile olsan, ömrümün sonuna kadar arardım seni

Ama geldin bir kere; ister bilerek gelmiş ol, ister bilmeden...