BU CANIMI SEN GEL AL

Sonsuzluk denizinde sensizliği yaşadım,

Geri dönmen umuduna hayatımı adadım.

Sensiz geçen ömrüme hergün lanet yağdırdım,

Ecel kapımı çalmadan, bu canımı sen gel al.

Issız bir çölde misali sensizken ben yalnızım,

Yokki yol gösterecek bir tek arkadaşım.

Şuursuzca her gece ismini sayıkladım.

Ecel kapımı çalmadan, bu canımı sen gel al.

Derin bir ''ahh'' çektim sensiz geçen ömrüme,

Sevginle hayat vermiştim gönül bahçeme.

Hançer saplansa bile artık hissetmem gönlüme,

Sensiz yaşamak buysa, ölüm nasıl kelime!

Ecel kapımı çalmadan, bu canımı sen gel al

(BIR HIC)Hiç anlamsızlıklara anlam kattın mı sen..

Sen hiç oturup bekledin mi..

Sokağın köşesindeki lambanın sönüşünü…

Sen hiç anlam verdin mi sabahın en kapalı zamanında

Güneşin doğuşuna…

Söylesene..Sen hiç kokusunu dahi bilmediğin birinin kokusunu

İçine çektinmii…

Sen Dokunamadığın o göztyaşlarına dokundunmu yağmurların arasında..

Sen hiç sevdinmi….Gecenin yıldızların gidişini izlerken…

Sabah olurmu dercesine