Senmiydin..!

Senmiydin..!

Senmiydin o, yalnızlığımı unutturan ve ansızın yanımdan kaybolan,

Bana esrarengiz bir anda hiç tatmadığım hayat öpücüğü olan,

Ve her seferinde bilmediğim düşlere beni çekip alan,

Bakışlarıyla gönlümü alıp, bana sadece kendimi bırakan...

Senmiydin o, gizemli bir yaz yağmuru gibi tenime dokunan,

Yıldızlar kadar uzak, gecemi aydınlatan ayışığı kadar benim olan,

Olmadığın zaman gün batımında, denizin ufkunda fırtınalar koparan,

Ve beklediğim iskeleye, özgür martılar gibi sadece uğrayan...

Sendin belkide, gördüğümde, yüreğimde işte o derken zamanı durduran,

Geçmişi ve gelceği unutturup, yalnız benim ol demeye korkutan,

Kayıtsız kaldı herşey, uzağız belkide, küflenmiş asırlar ve eskimiş zaman,

Söylemek isterdim sevdiğimi, çünkü sensin o, gerçeksin hayat yalan..!