Yeniden Buyumek...

Yeniden buyumek boyle bir duyguymus. O ne yaparsa hayranlikla, hayretle bakar olduk esimle. Simdilerde bizi taklit ediyor. Duydugu ilginc seslerin benzerini yapmaya calisiyor. Bana duskunlugu cok hosuma gidiyor. Geceleri babasi uyutunca bagirip, beni istiyor. Esim sinir olsada ben burnu havada fransiz Düşeşleri gibi kendimi oglumun yanina birakiyorum

itiraf etmeliyim, yoruluyorum bu aralar. Herseye yetismek cok zor. Aksamlari onu uyuturken ben ondan once ruyalar alemine gidiyorum. Esimle askimiz daha da depresiyor bu ve benzeri durumlarda cunku gizli gizli gorusmeye calisan sevgililer gibi olduk

Ne diyordum. Yeniden buyumek...

Oglumla farkettim, aslinda normalde gunluk hayatta farkedemedigim herseyi onunla farkettim. Gordugu herseye oyle bir hayretle bakiyorki, biz bile onu yasar bulduk.

Enerjisi bitmek tuketmek bilmiyor. Pili hic bosalmiyor. Mutfaktan su aliyorum bir bakiyorum kucuk bey YOK... Yukari cikmis bile. Kanepelere de cikiyor. Babasi gibi oturuyor bide

Baba olmayi bilmem de anne olmak cok guzelmis... Sanki hep hayatim boyunca yanimdaymis hissine kapiliyorum.. Icgudusel mi bu ask bilemem. Ama cok harika birsey oldugu kesin...