Şiir Bitti

Sihriydi tutkuların şiir bitti!

Solunarak süzülen tılsımı kalmadı gönlün...

Şiir bitti!Kurudu esin çağlayanı umudun

Dindi suların tendeki çılgın uğultusu

Öpüşlerin düşlerin filizleri yolundu

Kimse ağlamıyor özlerken...

Şiir bitt!Uçukladı dudakları sevginin

Bakışlar yapayalnız,yalnızlık çırılçıplak

gülüşler kıvılcımsız

Can bitkin,dil tutsak...

Şiir bitti!Bulandı yüreğin özgür sesi

Çığlığı duyulmuyor sevincin...

Şiir bitti!Bozuldu ışıktan büyüsü duyguların

Korkunun da ucuzları türedi coşkununda

Erdem sığlaşıp özüne yabancılaştı

dal kuru,dalga uysal

Herkes her şeyin sahtesine alışkın

Şiir bitti!Dindi rüzgarın tükenmez gücü

Ağıtlar yetim,türküler öksüz.

Şiir bitti!Soldu içli sesin beslediği tomurcuk

Alaycı çalgılar dökülüyor şarkılardan

Hüzün sürgün aşk yılışık...

Sokakta sabrın tiryakisi ruhsuz bir kalabalık...

Tek umut ki yaşam bitti demeye varmıyor dilim

O da çocukların sesleri...

Nihat BEHRAM