DOSTLUKLAR

Sevdiğimiz birini, arkadaşımızı düşündüğümüz zaman, düşüncede zaman, mekan kaydı ortadan kalkar.

Her oluşum o an içinde ortaya çıkar. Sevdiklerimizi düşündüğümüzde, yaydıgımız titreşimimizle,

etkileşim kurarız. Bedensel olarak yanımızda olanlarla, sevgi ve dostluk anlamı'nda iletişim olmamışsa

ilişkilerimiz yapay ve mekanik bir şekilde sürer gider. Mekanın getirdiği uzaklık da buna eklenirse, sevgi

tamamen kayba uğrar.

Gerçek aşk, sevgi, dostluk, bilinçte olandır ki, onunla olmak, konuşmak, fikir alış verişinde bulunmak,

tarifsiz zevktir... Her an yeni bakış ufku kazandırır. Böylesi bir anlayışı dar zaman mekan formları nasıl

sınırlar??

Belki yıllarca sürecek olan, dostlukların ve arkadaşlıkların sevgi dolu titreşiminden başka dünya'da ge

riye ne kalacak...?

Böylesine yakınlık ve sevgi hissedenleri, zaman mekan ayıramaz ve her istedikleri an birlikte olurlar...