Gitmek Zorunda Kalır Bazen İnsanlar .....

Gitmek zorunda kalır bazen insanlar.

Yüreğin haykırmaması için prangalarla bağlar onu.

Giden her aman suçludur sevda mahkemesinin önünde.

Hiç kimse bilmez gerçekleri.

Kendini savunmaz giden.

Çünkü bilir savunması hiçbir işe yaramayacaktır.

Giderken omuzları dik görünür gidenin.

Mağrur mağrur bakar eski sevgilinin suratına.

Bitti der.

Sevgili ne olduğunu anlayamaz.

Çünkü onun sevdası bitmemiştir hala.

İlk önceleri kendini suçlar nerde hata yaptım diye sonra gideni.

Kaçtı der o.

Savaşamadı.

Duygusuz o, giderken gözlerinden bir damla yaş akmadı.

Halbuki bilmez sevgili gidenin yüreğinden damlar yaşlar.

Bilmez sevgili giden aslında ruhunu parçalara böler giderken.

Gitmek zorundadır.

Ruhu yorgundur çünkü.

İki ruhu taşıyamaz onun bedeni,iki yüreği sığdıramaz içine.

Bilmez arkada kalan sevdalı bunları...

Sevmek bazen çekip gitmeyi bilmektir...