Ölen Benim...

Sela veriliyor uzak camilerden birinde

Bilsen ne güzel bir sesle okuyor hoca minarede

Sela bitiyor isim veriliyor akabininde

Allah rahmet eylesin diyor titreyen bir sesle...

Bir kalabalık var sanki mahşer yeri

Musalla taşında bekleyen hala canlı sanki

Dökülüyor sıcak sular başından aşağı

Gözlerinden akan su değil kan sanki...

Beyaz kefen hazır, bir gelinlik edasında..

Sarıp sarmalıyorlar ...

Ardından tabuta yerleştiryorlar

Kapak kapanınca yürekteki ateş alevleniyor

Cami avlusuna geliyoruz yavaşça

Bir ağıt yakılıyor ki sesler yankılanıyor

Namaz kılınıyor, haklar helal ediliyor, tabut taşınıyor...

Mezarlar içinde bir mezar ...

Mezarın içinde bir tabut...

Tabutun içinde kefen...

Kefen mezara yerleştiriliyor

Karanlık , soğuk ve yalnızlık...

Bir avuç toprak serpiliyor ...

Eyvah diyorum eyvaahh...

Ağıtlar kulaklarımda çınlıyor

Anam bir ağıt yakıyor ki cihanı dağlıyor

Toprak üzerime yorgan misali sarılıyor..

Kaldım burada bir başıma ...

Talgınım verirken hoca anlıyorum ki sela benim selam..

Taşınan tabut içinde ki benim cansız bedenim...

Giydiğim gelinlik değil beyaz kefenim..

Ardından ağıtlar yakılan benim...

Göz pınarlarım kurumuş sanki ağlamıyor gözlerim..

Bir çırpınışla kalkarken ayağa

Başım çarpınca leh tahtasına

Eyvah diyorum ki ne eyvaahh ...

Ölen benim ...

Gece Yağmuru