Sözlerin Öldürdü...

Aşk acısını yaşarken bu kadar ağır

Hasretinden deliye dönmüşken

Bir tatlı kelamına bel bağlamışken

Kurşuna gerek yok sözlerin öldürdü...

Sevda rüzgarların da savrulurken

Bir kuru yaprağa ağıt yakarken

Dinmeyen göz yaşlarım da ıslanırken

Kurşuna gerek yok sözlerin öldürdü...

Bir sitemimi çok gördüysen

Bunu bütün sevdama mal ettiysen

Sözlerini bir hançer gibi yüreğime sapladıysan

Kurşuna gerek yok sözlerin öldürdü...

Bir bahar sevdasın da kapına dayandıysam

Açmayan çiçeklerle kendimi avuttuysam

Gül bahçende ki bülbüle aşık olduysam

Bana bir yaprağı da çok gördüysen

Kurşuna gerek yok sözlerin öldürdü...

Ezip geçtiysem tozu toprağa katıp sevda diyarlarını

Bir tek menekşenin bile boynunu bükmeden geldiysem yanına

Bir selamına hasret akşamlarda koyduysam başımı yastığa

Sabah ezanın da dinlediysem sana olan sevdamı

Bir tek söze gönül koyduysan

Kurşuna gerek yok sözlerin öldürdü...

Gece Yağmuru