Bir gün bir profesör, felsefe dersindedir.

Masasının üzerinde birkaç kutu vardır.

Ders başladığında, hiçbir şey söylemeden,

önüne büyükçe bir kavanoz alır

ve içerisini tenis topları ile doldurur.

Ve öğrencilere kavanozun dolup dolmadığını sorar,

Öğrenciler ittifakla kavanozun dolduğunu ifade ederler.

Bu sefer profesör önündeki kutulardan bir tanesinden aldığı

çakıl taşlarını,çalkalayarak kavanoza döker,

böylece çakıl taşları kayarak, tenis toplarının aralarındaki boşlukları doldurur.

Ve öğrencilere tekrar kavanozun dolup dolmadığını sorar;

Onlar da 'evet' oldu derler.Tekrar profesör masanın üzerindeki diğer kutuyu eline alır ve içindeki kumu yavaşça kavanoza döker.

Tabii ki kumlar da çakıl taslarının aralarındaki boşlukları

doldurur. Ve tekrar öğrencilere kavanozun dolup dolmadığını

sorar. Öğrenciler de koro halinde 'evet' derler.

Bu sefer, profesör masanın altında hazır bekleyen 2 fincan

kahveyi alır ve kavanoza boşaltır, kahve de kumların arasında

kalan boşlukları doldurur. Öğrenciler gülerler!

Profesör öğrencilerin gülüşünü destekler 'evet' diyerek; "Ben bu kavanozun sizin hayatınızı simgelediğini ifade etmeye çalıştım' der. Şöyle ki;Bu tenis topları hayatınızdaki önemli şeylerdir; dininiz, ibadetleriniz, aileniz, çocuklarınız, sıhhatiniz, arkadaşlarınız ve sizin için önemli olan şeylerdir. Şayet diğer şeyleri kaybetseniz de, bu önemli şeyler kalır ve hayatınızı doldurur. O çakıl tasları ise daha az önemli olan diğer şeylerdir;işiniz, eviniz, arabanız vs. Kum ise diğer ufak tefek şeylerdir. 'Şayet kavanoza önce kum doldurursanız...' Diye, anlatmaya devam eder, 'çakıl taslarına ve özellikle de tenis toplarına (yeterli) yer kalmaz. Aynı şey hayatımız için de geçerlidir. Vaktinizi ve enerjinizi ufak tefek şeylere harcar, israf ederseniz, önemli şeyler için vakit kalmayacaktır. Dikkatinizi mutluluğunuz için önem arzeden şeylere çevirin. Çocuklarınızla oynayın. Sıhhatinize dikkat edin. Eşinizle yemeğe çıkın. Evinizin ihtiyaçlarını karşılayın. Öncelikle tenis toplarını kavanoza yerleştirin. Öncelikleri, sıralamayı iyi bilin. Gerisi zaten hep kumdur. Bu ara bir öğrenci parmağını kaldırır ve sorar; 'Peki, o iki fincan kahve nedir?'

Profesör gülerek: " bu soruyu sorduğuna sevindim."Hayatınız ne kadar dolu olursa olsun, her zaman dostlarınız

ve sevdiklerinize bir fincan kahve içecek kadar vakit ayırın!'

ÇALIŞMAK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu,başarının bedelidir.

DÜŞÜNMEK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, kudret ve kuvvetin kaynağıdır.

EĞLENMEK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, genç kalmanın sırrıdır.

OKUMAK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, bilginin temelidir.

İBADET İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, yücelmenin yoludur.

BAŞKALARINA VE ARKADAŞLARINA ZAMAN AYIR. Bu, mutluluğun kaynağıdır.

SEVMEK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, hayatın kutsallıklarından biridir.

HAYAL KURMAK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, ruhu yıldızlara eriştirir.

GÜLMEK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, hayatın yükünü hafifleten bir boşalıştır.

PLAN YAPMAK İÇİN ZAMAN AYIR. Bu, ilk dokuz şeyi yapabilmek için gereken zamana sahip olmanın sırrıdır.