Dostluk...

Dostluklar...Ve dost bildigimiz insanlar yada dost bilmeyipte,dostlugunu esirgemeyen insanlar...Kimi zaman bir nefes kadar yakinda,kimi zaman ise kilometrelerce uzak mesafelerde... Onlar her yerde...Nerede nasil olustugunun önemsiz bence...Önemli olan ne kadar gercek oldugu,diye düsünüyorum ben..

Tipki siirdeki gibi "Dostları olmalı insanın, aynen gemilerin limanları gibi… Zaman zaman uğradığın, yükünü boşalttığın, dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda… Sonra açık denizlere uğurlamalı seni, geri döneceğin günü bekleme umuduyla… Bazen, rüzgâra o açmalı yelkenini, yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla,halatlarını çözmeli, seni çok ama çok özlemeli.. "

Sevgili Rina,dostluk adina cok güzel bir paylasimdi,tek katilmadigim nokta sanal kavrami...Hayatin hangi kismi sanal hangi kismi gercek;bence bu düsündürücü...Cevremizde "reel hayat" dedigimiz yasantida hic ummadigimiz,beklemedigimiz kisilerden nelere görebiliyoruz;dost yada sevdigim dedigimiz kisilerden dimi....! Yada tam tersi "sanal "dediginiz ortamda hic ummayacagimiz kadar güzellikler paylasabiliyoruz..O nedenle sizinde yazinizda belirttiginiz gibi " dost bulmak zor,hele o dostu kaybetmeden emek sarfetmek büyütmek daha da zor...

Umarim güzel dostluklar elinizi hic birakmaz,sevgiler elifce...

..........Övmeli alem içinde,başbaşayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisinki ona övdüğündede sövdüğündede bunun iylikten olduğunu bilmelisin. İşte budur diyorum. (GÜVEN).................Teşekkürler...