SEV BENİ İSTANBUL...

SEV BENİ İSTANBUL..

Yine yanlız kalmanın verdiği korku mu bu?

Üç yanım sularla çevrili,karşımda istanbuL...

Bak yine ışıklar uzaklaşıyor,

Yine yanlız kalıyorum

Korkuyorum istanbuL...

Deniz ürperten soğuk taa içlerime kadar girdi.

Resmine baksam ısınır belki ellerim.

Bir resim parçası unutturur belki soğuğu

Ama bakmaya korkuyorum istanbuL...

Burda hersey seni hatırlatıyor.

Kurduğum hayellerim,

Oturduğum koltuk...

En mutlu anımda bile bi anda koca bi hüzün kaplayabiliyor içimi..

Her aklıma gelişinde içim yanıyor.

Ama şu an o da ısıtmıyor,

Korkuyorum istanbuL...

Git gide küçülüyor ışıklar

Her saniye uzaklaşıyorum senden

İnadına hızlanıyor vapur..

Götürüyor daha uzaklara,

Hem bu akşam martıalrda yok,

Korkuyorum istanbuL...

Atlasam şu buz kesmiş denize,

Dur diyebilcek,karışacak kimse yok yanımda

Bi anda boğulsam derin sularında

Dur dermisin?

Dur dermisn istanbuL?

Yapacak hiç bişeyim yok,,

Şimdi daha ürkütücü,

Işıklar hiç gözükmüyor.

Şurda ölüp gitsem;

Beni yeniden sever misin istanbuL?

Tatlisim...