Temenniler

Kaybolabilsem şöyle birkaç yıl ortalıklardan

Herkesten uzak bir şehre yerleşebilsem

Kimsenin beni tanımadığı

Benimse kimseyi tanımak istemeyeceğim

Maviliklerin arasında

Kuşların melodisi eşliğinde

Sadece ben kalabilsem..

Mutluluğu orada bulabilsem.

Hatıralar,yaşanmışlıklar bavulda kalsa

Ve benim bavulun içindekilere hiç ihtiyacım olmasa

Sığınacak 4 duvarım olsa

Duvarların her biri mutlu renklerle boyansa

Siyah renk hayatımda hiç yer almasa

Gökkuşağı hep gökyüzünde asılı kalsa

Yağmur yağdığı zaman ki toprak kokusu her zaman olsa

Sonbahar da olsa kış da olsa

Karamsar olunmasa

İnsan kendine mutlu olacak

Bir sebep her zaman bulabilse

İşte hayat bu

Ve yaşamaya değer her zaman diyebilse

pişmanlık hiç olmasa

Keşke…”keşke”ler sadece 1 kez kullanılsa

“İyi ki yapmışım” lar kaplasa 4 bir yanımızı

dostlar.

Güvenilir arkadaşlıklar hep uzun süreli olabilse

anne baba sevgisi gibi karşılıksız sevebilsek

yediklerimizde hep anne eli değmiş gibi aynı lezzeti bulabilsek

hastalandığımızda başucumuzda iyileşmemizi bekleyen şefkat dolu bakan bir çift göz bulabilsek

düşünsek ve başarsak

yada istesek ve elde etsek

korkular ve yenilgiler hiç olmasa

cesaretlendirsek kendimizi her konuda

sıvazlasak sırtımızı daha kuvvetlice

kulağımıza hep aynı ses fısıldasa aynı kelimeyi söylese

“güveniyorum sana” dese

ihtiyacımız olduğunda elimizi uzatsak

yardımcı olacak kişi hep orada olsa

yada hiçbir şeye hiçbir zaman ihtiyacımız olmasa

doğanın dengesi bu diyerek göz yummasak her şeye

“doğayı sev”,”çevreyi koru” sadece 2 kelimeden ibaret olmasa

anlamını bilerek hareket edebilsek

büyük balık küçük balığı yemese

küçük balık yenilgiyi hemen kabullenmese

savaşsa yaşamak için

ve sıkıntılar hiç olmasa

stres her hastalığın nedeni olmasa

kimsenin borcu olmasa

herkes aldığı paradan memnun kalsa

ve herkes karnı tok olarak uykuya dalsa

rüyalar hep mutlu

hayaller her zaman gerçek olsa

sevenler daima sevilse

herkes mutlu olmayı hak etse

her şey ama her şey benim tüm bu yazdığım temenniler gibi olsa

yine de sorgular mıydık acaba

niye geldik o halde biz bu dünyaya

sınavdan ibaret değil midir zaten yaşamak

aldığımız her nefesimizin bile hesabı sorulacakken

her şey güllük gülistanlık olduğunda

biz insanoğlu yetinebilecek miyiz?

Daha fazlasını daha istemeden şükredebilecek miyiz ?

Alıntı