zaman beni unutuyor denizin mavisinde

kalbimin kızılı gözünün karasında

aylak bir saat işliyor

sana inat benden uzaktaa

hayata öfkem karışmış

biraz kırgın biraz bulanık rüyalarımm

artık kendi çocukluğumun büyüyen sokaklarındayım

içimde aşk derin

içimde hasret derin

içimde kavga derin

ben kimin

ben neden

hala seninim

eskisin istemediğim duygularım biraz yorgun

hangi iskelenin nöbetinde şimdi gemilerim

ben kaçak kaptanıyım senle başlanan seferimin

martılara dokunsam

martıları okşasam

kız kulesine yanaşıp

bir salacak sabahında

seni bana ayırsam

sormadan inanırmısın hayatıma

inanırmısın inanmadığın kadar

inanırmısn terketmediğin kadar

inanırmısın bin yıl tanıyormuş kadar

senden gitmediğim kadar gidiyor geceler deniz mili

sabahlar eksik

gözlerin gibi

ellerin gibi

şiirler gibi

gökyüzüne sakladım tek gamzeni

gideceksen gökyüzü gibi sessiz git

kalacaksan gökyüzü kadar lacivert olsun yüreğin

Naşide Göktürk