Bir hüznün kıyısında çalıyorum kapını

Sessiz, ürkek, biraz da yorgun...

Bekliyorum...

Kapının önünde bir sesleniş mesafesindeyim sana

Kulakların tıkalı...

Buradayım.

Zamanım az, sevdam bitkin, çığlığım dilsiz.

Bekliyorum.

Yüreğin hangi limanda umarsız?

Hangi sevdaya açıldı kucağın, uzak?

Bir ümit bu, bendeki.

Küçük bir fısıltıda akıyorum gönlüne

Duyup duymaman da değil önemsediğim

Kapıyı arala yeter...

Üşüyorum dışarıda!