Bir sessizlik düştü masama.

Sessiz sakin beni dinliyor ışığım,kitaplarım resimlerim.

Bir tek kalemim hışırdıyor kağıdın üstünde.

Ve cama vuran binlerce yagmur damlası bozuyor sessizliği.

Aslında kalbim ağlıyor içeriden.

Hıçkırıklara boğulmuş gidişinden..

Ne soğuk esiyor dışarda rüzgar bir bilsen

Sende uyanıp baksan gecenin bir saatinde dışarı

Rüzgarla ağacın dansını görüpte aklına sen ile beni getirebilsen

Şimdi çeksem perdeyi ne çare ki

Kalmış bir kere aklımda gitmiyor.

Üstelik kıskandırırmışçasına hızını artırıyor rüzgar

Yağmur sanki daha sert vuruyor cama..

Gittiğin günden beri daha sık uyanıyorum geceleri.

Koca çölde bir şise suyunu kaybetmiş bir insan gibi ya da okyanusun ortasında

Suya deyemeyen bir balık gibi hissediyorum kendimi

Daha çok üşüyorum geceleri.

Bir kış gecesi sokakta yolunu kaybetmiş bir çocuk gibi

Kutuplarda suya düşmüş bir insan gibi...

Şimdi daha çok muhtacım ellerine!

Bir yıldırım düştü.......-Hayır kalbime!

Merak etme seni en kuytuya sakladım...

Çok karışığım bu gece

Yüzlerce soru işareti aklımda

Rüzgar çekti gitti,yağmurda dindi.

Ama sen niye hala benim düşlerimde?

Tatlısımm!!