Hasretinden Öte Gidilmiyor Bu Şehirde...
Gecenin karanlığında dünyamı aydınlatan sen,şimdi hangi alemlerin ışığındasın...
Dört duvar şimdi bana dünya alem...Dört duvar içerisinde yangın yeri bu yüreğim...
Baharı görmez artık gözlerim...Gözlerim buğulu bir camın arkasına esirdir artık...
İşitemem alemdeki hiç bir sesi... Hiç bir ses yüreğime eş değildir artık...
Yanar yüreğim... Söndüremez yağan yağmurlar içimdeki yangını...
Ağıtlar faydasız..Keşkeler çaresiz...Gözyaşları dermansız...Avuntular gereksiz...
Hasretinden öte gidilmiyor bu şehirde... Ötesi uçurum..Ötesi yalnızlık...Ötesi sensizlik...
Yüreğimde demir bir yumruk... Kanatıyor geceleri göz bebeklerimi...
Çırpınmam sadece boğulmamdan az önceki zamana denktir... Boğulmam an meselesidir yani... Her an yok olup gidebilirim...
Çaresi yok.... Hasretinden öte bir adım atılmıyor işte bu şehirde...
Bu şehir karabasan gibi çöküyor üzerime... Boğuluyorum her nefeste...Her nefeste sensizliğin dibine vuruyorum...
Dibe vurdukça azmim uçup gidiyor avuçlarımdan...
Bu kahrolası şehirde hasretinden öte bir adım gidilmiyor işte...
Ötesi sessizlik...Ötesi çaresizlik...Ötesi sensizlik...
Bu şehir boğuyor beni...
Gece Yağmuru
Önerilen Yorumlar
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.