Senden öncesi var bu hayatımın;

Yitirilmiş umutlar, suya düşmüş hayaller

Ve ardı arkası kesilmeyen üzüntülerim.

Baş edemiyordum..

Bir boşluktan aşağı düşmek gibi,

Kanatların olup da uçamamak gibi bir şey bu

Her saniye hayatın sana attığı tokatlardan korunamamak.

Ve sonunda pes etmek…

Biliyordum gerekliydi!

Bu yitirilen umutlar can bulamalıydı.

Önce bir anlam kazanması gerekiyordu hayatımın.

Ve nasıl oldu ise…

Ağlayan hayallerimin arasında hep gülen bir melek belirdi.

Her geçen gün kim olduğumu anlattı bana.

Bir anda hayata dönmek, o boşluktan kurtulmak…

Sanki kendi kanatlarını bana sarıyordu.

Benim için çırpınıyordu.

Yeni umutlar getirdi hayatıma.

Çok sevdi bu kalbim onu. Saçının teline zarar gelse canını verecek gibi…

Öyle bir melekti ki o…

Ne kadar ona sarılamasam dokunamasam da beni terk etmedi.

Rüyalarımda gördüklerimin, hep aklımda oluşunun bir anlamı olmalıydı.

Ona verdiğim değerin bir anlamı olmalıydı…

Mutluluğu fazlası ile hak ediyordu o.

Ve ben bunu ona bir an önce verememenin üzüntüsü içindeyim.

Hayat yine engeller koydu önüme

Ve takılacağımı sanıyor…—Bu sefer yanılıyorsun HAYAT..

ARTIK UĞRUNA SAVAŞACAĞIM BİR MELEĞİM VAR!!!

Tatlisim!!