muki

Babam tanrı değildi ve hatta okumuş bile değildi (Okur yazarlığını saymazsak tabi). BEn dahil 5 çocuğu oldu ve hepsini büyüttü..Yaşayan 5 kardeş ve 5 ayrı karakterde birey..Bu forumda beni tanıyanlar babama düşkünlüğümü çok iyi bilir..Ondan dolaylı veya direk bir sürü şey öğrendim, ama en önemlisi evlat sevgisinin ne olduğunu sanırım..

 

Şimdi bende bir babayım ve tanrı değilim..10 senelik babalık tecrübemde oğluma empoze ettiğim herhangi bir meslek veya bir yol yok..Sadece mutlu olacağı mesleği seçmesini öğütlerim hep ve bunu ben elde edemedim diye değil, bende sevdiğim işle meşgulüm Allah'a şükür..

 

Biliyor musun yanlış biryerden bakmışsın anne/babalığa..Çocuğun doğana kadar belki farkında olmuyorsun, ama doğduktan sonra o bilinç altındaki evlat sevgisi dolduruyor dünyanı..Dünyanın, hayatının ta merkezine gidip oturuyor bebişin..Ondan sonra çabalamaya başlıyorsun..Neye mi? İçinde yaşadığın toplumun onu reddetmemesi için gereken ne varsa onları öğretiyorsun..Şayet bunu yapmazsan evladının karşılaşacağı zorlukları biliyorsun çünkü..

 

Bunda Tanrılık bunda egoizm yok..Karşılık beklemeden verebileceğin ve ömrünce verebileceğin yegane varlıkla arandaki bağa isim koymana da gerek yok aslında..O bi şekilde sana seslenir, sen de ona..Ama çoğunlukla sevgiyle..

 

Saygılarımla..

Adam olmadan önce

İnsan olmalı.

Sevgi ile dolu..

özgürce düşünebilen.

kendi düşünceleri olan ..

kendine güvenen.

kendi ayakları üzerinde durabilen.

bizim gibi düşünmeyen.

kendi düşündükleri gibi yaşayan bir birey olmaları gerekir.