ARTI VE EKSI

artı ve eksının,

bulusabılme arzusuyla

yukselen haykırıslarını,

tasıyoruz

gozlerımızın sessız cıglıgında..

ben farkındayım huzun ıle fazlalıgımın

sense hala ovgusunde eksıklıklerının

oysa ne guzellıkler olurdu

aynı ıpın uzerınde

yurumeyı becerebılseydık

fakat ne ben durmayı

ne de sen kosmayı sevıyorsun

ve zaman gectıkce açıyor

iplerın arasındakı mesafeyı...