Al işte tıpkı benim gibi düşüne biri daha yazının sahibini bilmiyorum ama çok hoşuma gitti...

 

Oyle degil iste. Istiyor. Insan herseyi istiyor.

Hem de ayni anda... Nedir bu hersey?

 

Yaptığın işi, iyi yapmaya calışacaksın.

Kafa patlatacaksin.

Uyduruk kaydırık olmamasına ugraşacaksın.

Bu yeterince zor zaten.

 

Sabah aksam işle yatıp kalkman gerekiyor. Ama iste an geliyor, o da insani kesmiyor. Insan, yatagına is dışında, baska seyler de almak istiyor!

Ee peki, aşık oldun oldun diyelim. Sanki bir iliskiyi yürütmek kolay? O da inanilmaz emek istiyor. Diyelim ki, iyi gidiyor. Şükrediyorsun. Ama bu sefer ne oluyor?

Iki kisilik bir dünyada Kucuk Prens ve Kucuk Prenses olarak yasamaman gerekiyor. Sosyal hayatin da olacak. Gideceksin, dostlarinla, arkadaslarinla vakit gecireceksin. Peki anladik, onu da yaptin. Ama kendini de beslemen gerekiyor. Ruhunu yani. Okunacak kitaplar, gezilecek sergiler, izlenecek filmler var. Ne yazik ki is, ruhla da bitmiyor. Butun bunlari yaparken bakimli ve guzel olmak icap ediyor.

 

Ee 30 yasindan sonra da iyi durabilmek için epey bir çaba gerekiyor Spor yapacaksin spor! :boom:

Yine fedakarlik: Ya sabahin korunde kalkip bir saat yuruyeceksin ya da is cikisinda herkesi ekip yuzmeye gideceksin

 

Ay bitmiyor!

 

Paran olmasi gerekiyor,

sabrin olmasi gerekiyor,

vaktin olmasi gerekiyor,

berbere gitmen gerekiyor,

dip boya yaptirman gerekiyor,

manikur, pedikur, sonra aileni ihmal etmemen gerekiyor, varsa kedinle günde en az bir saat sarmas dolas olman gerekiyor, onun sagligi, senin sagligin, evin bakimi, onarimi, arabanin durumu... Ee ne oluyor?

 

Sucluluk ve vicdan azabi içinde kivraniyorsun. Sürekli bir yerlere yetişmeye calisiyorsun. Beceremiyorsun. Hepsinin altindan kalkmaya calisinca da...

Toptan çuvalliyorsun!

 

Iyi bir is mi cikardin, patronun "Bugün amma da cirkinsin!" diyor.

 

Guzel mi gorunuyorsun, bu sefer isinde "low profile" oluyorsun. Evin guzel mi oldu, ha ha ha parasiz kaliyorsun. Tam kendini iyi hissediyorsun, bu sefer de sismanlamaya basladigini farkediyorsun.

 

Ben kacmak istiyorum!

Ben bu yazi üstüne ciglik atmak istiyorum.

 

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA !!!!!!!

alıntı

yahu yok suheda hanımm...

 

ben ne yapsam olmadı bak wallahi... 3 ay evde oturdum ben; bildiğin ev hanımı oldum yani. Sabah 11 de kalktım Seda Sayanı seyrettim; sabah kahvesi eşliğinde evden kaçan kızları aradım; hönküre hönküre ağladım. Hayattaki tek derdim ayşe kadın fasülyelerin kılçıkları idi. Bi de kocamın çorapları... Sonra ne mi oldu? Birden ayyy yeteerrrr diye bi çığlık attım kendi kendime... Ne manasız bi hayat yahu?

 

Sonra kendim kaşındım iş buldum, kovuldum; iş buldum,kovuldum; iş buldum,müdür oldum.... Evet evet... Tam da bu ne yaman çelişki anne durumu... Sonra amir oldum,idareci oldum, anne olamadım, acıların kadını oldum, oldum da oldum senin anlayacağın...

 

Peki hangisi yeğ ? Wallahi ne desem boş...

 

Şimdi mi?

 

şimdi bir elimde Das Kapital... Bir elimde Mesnevi... Düşün işte halimi...

 

Saygıdır, hürmettir ki hiç kusur etmem ben bu konularda...

Şimdi Asiyeciğim,çekirdek çıtlayıp tv izlemek kötü birşeymi yada akşama ne yemek yapacağını düşünmek bak sende söyledin tek derdin bu ohhhhh

Ama itiraf edeyim şu kirli çorap olayını hiç sevmedim ve sanıyorum bu sadece çorapla felanda kalmıyor kirli don,fanila falan......Aaaaayyyy hiç benim tarzım değil (yeşilçam filmlerindeki zengin züppe kız tiplemesi) bu durumda şaştım kaldım iyisimi biraz daha düşünmek

 

Hürmetler bizden efendim..

Yılların ev hanımı gözüyle ben de bir yorum da bulunmak istedim.

 

Dilediğin saatte yatıp kalkmak,dilediğin yemeği yapıp,işleri dilediğince yapmak harika..bu açıdan çok memnunum,ama bazen bıkıyorum biliyor musunuz? Yani rahat şeyler de aynı rutin olunca sıkıcı oluyor zamanla..

bir de yalnız olmadığınızda,misafirler sık geldiğinde,ya da çocuklar varsa,gerçekten çok yorucu oluyor,çünkü sürekli yenip içiliyor,sürekli olarak kirleniyor her yer,ayaklarımın sızısından uyuyamadığım günler bu rahatlığın en az yarısını kapsar..

 

yani çalışmak,para kazanmak, bunun verdiği özgürlüğü yaşamak ve mümkünse ev işleri,kirli çoraplar,ütü için maaşın yüzde doksanını yatırma pahasına da olsa yardımcı tutmak bana göre en ideali

Yemeği de haftanın dört günü : ''hayatım,canım bugün pişirmek istemedi'' diyerek dışarda yemek.

 

Yılların ev hanımı gözüyle ben de bir yorum da bulunmak istedim.

 

Dilediğin saatte yatıp kalkmak,dilediğin yemeği yapıp,işleri dilediğince yapmak harika..bu açıdan çok memnunum,ama bazen bıkıyorum biliyor musunuz? Yani rahat şeyler de aynı rutin olunca sıkıcı oluyor zamanla..

bir de yalnız olmadığınızda,misafirler sık geldiğinde,ya da çocuklar varsa,gerçekten çok yorucu oluyor,çünkü sürekli yenip içiliyor,sürekli olarak kirleniyor her yer,ayaklarımın sızısından uyuyamadığım günler bu rahatlığın en az yarısını kapsar..

 

yani çalışmak,para kazanmak, bunun verdiği özgürlüğü yaşamak ve mümkünse ev işleri,kirli çoraplar,ütü için maaşın yüzde doksanını yatırma pahasına da olsa yardımcı tutmak bana göre en ideali

Yemeği de haftanın dört günü : ''hayatım,canım bugün pişirmek istemedi'' diyerek dışarda yemek.

 

 

Leylacığım ya bak işte benimde anlatmak istediğim buydu zaten sen misafirine ev temizliğine istediğin kadar zaman ayırabiliyorsun ama çalışan bir bayanı düşün ev hanımı olan bir bayan gün içerisine yayarak yapıyor işlerini ama çalışan kadın akşamları yorgun argın eve gidip kolları sıvayıp mutfağa giriyor yetmiyor temizlik yapıyor eee birde çocuklar varsa vay haline..

Para kazanmak iyi hoşta dilediğin gibi harcama yapmaya vaktin olmayınca ne işe yarar?tatile çıkmak istersin üstlerin uygun görürse çıkabilirsin "işler yoğun bu dönem sonraaa"denilebiliyor mesela....

Yardımcı konusuna gelince darda kalınca baş vurduğum bir yöntem oda evdeysem gene işin yarısı benim..

Rutinlik kısmına değinmiyorum bile.....

Ev hanımlığı dahamı ağır basıyor ne...

Evet anlattığın çalışma şartlarına göre kesinlikle basıyor Ya da o rutinliği kırmak sıkıcılıktan kurtulmak için sadece haftada iki-üç günlük bir iş olsa da olur..tabi varsa öyle birşey..

 

Fakat insanoğluyuz,bizi memnun etmek çok zor..