Hapsedilmiş Ruhların İlk Yazısı.....

Ruh, bu kelimeyi çok kullanırım. Mail adresimde mutlaka ruh ile ilgili bir şeyler yazar. En sevdiğim şey insanları gözlemlemektir. Ruhu kaygı içinde olanlar, ruhu sıkılmış olanlar mutlaka bu yüzlerine vuruyor....

Bu konuda çok uğraştım, insanları gözlemlemeyi yani amatör seviyedeyim ama bir şeyler yapabiliyorum. Yüzler ve mimikler bazen o kadar iyi anlatıyor ki ruhun iç sesini....

Hayatımı küçük bir odada kitaplar, tv ve pc üçgeninde geçirdim. İnsanlardan ve kalablıktan hep kaçtım, herkez koyu bir muhabbet içinde iken sustum ve izledimm......

Bu yüzden hayat ve beynim artık bana "sen kendini soyutladın ve bunu yapmaya mahkımsun dedi". İnsanlara yardım edersiniz değil mi? Hehe bende ederim, biri kız arkadaşından ayrılır bana koşar, ailesinde sorun yaşar bana koşarr. Bu zamana kadar yanıma gelenleri hiç bıurakmadım yalnız. Çözene kadar uğraştım hep.....

Ama şunu farkettim, herkez bana derdini anlatır ama ben kimseye anlatamadım. Hemde kimseye anlatamadım, şunuda farkettim onlarda sormadılar bana (bir kaçı hariç).....

Sonra karamsarlık başlıyor, herkezden soğuyorsunuz, kaçıyorsunuzzz.....

Esrarengiz oluyorsunuz....

Bakıyorsunuz ki insanlar" Bırak şunu ya, deli işte diyorlarr"....

Ama bir gün geliyor, seni seven bir kaç kardeşin çıkıyor ortaya....

Sen insanlar için nasıl uğraştıysan onlarda senin için uğraşıyorlarr...

Seni hiç yalnız bırakmıyorlarr.....

İşte o içinizdeki Siyah Melek uyanıyor ve hayatta tek olmadığını söylüyor sana.....

Meleğin kantaları yüzüne çarptıkça, hayat var diyor ey insan.....

HAYAT RUHUNDA HALA VAR

Ruhun hala yaşıyor diyorrr.......

İlk bloğumun ilk yazısı idi, umarım içimden gelenleri düzgün bir şekilde anlatabilmişimdir....

Ruhunuz Yalnız Bırakmamanız Dileği İle.....