Batan gemilerim

çocuktum gördüm gemileri

kitaplarda kartpostallarda

sonra kendim yaptım kağıttan

resimde gördüklerime benzeterek

kasıla kasıla

alçak dağları yaratmış edasıyla

doldurdum leğeni su ile

tahtadan kızak yaptım önce

yağ döküp yağladım kızağı

kaydırdım leğene doğru fatih edasıyla

saldım leğene

ama gitmedi

battı

battım! ..

yenisini yaptım

birinci hamur kağıttan daha iyi olsun diye

dereye bıraktım

dalgalarla bata-çıka akıp gitti

ağladım peşinden

dere gemimi götürdü diye! ..

geri geleceğini bekliyordum

gelmedi

akıp gitti dağılarak

sonra tahtadan yaptım

rüzgarı güzel kavrasın diye

birde yelken taktım

anamın divitin entarisinden

saldım dereye

yan yattı

ben düzeltiyorum o yatıyor

o yatıyor ben düzeltiyorum

sanki yelkenini katır derisinden yapmışım

inatlaştıkca inatlaşıyor

ben kaldırıyorum o yatıyor

ama batmıyor

zır zır zırlıyorum olmuyor diye

eksik olan bir şeyler var

var ama ne

gitmiyor

yan yatıyor

yelkenler açılmıyor

ve batmıyor

yine ağlıyorum

olmuyor diye

hemde çimdiklenmiş çocuklar gibi

sonra denizi gördüm

masmavi suları

güneşle kucaklaşmasını gördüm

dizdim gerdanına inci gibi

tek tek gemileri

batmıyorlar

yan yatmıyorlar

ve nazlı nazlı

genç kız edasıyla salına salına gidiyorlar

bir o yana

bir bu yana....