Aşk 1:0 galip....

Aşkı kumara çevirme

Yanılırsın.

Onunla kim oynarsa oynasın mağluptur...

Şakaya gelmez,

Neyin var neyin yoksa alır.

Direnme...

İnadı bırak, çık oyundan...

Her zaman aşk kazanır...

İstediği zaman gelir...

İstediği zaman gider...

Kaçamazsın.

Yaşamak düşmüşse payına,

Yaşayacaksın...

Bazen ömrünü uzatır insanın

Bazen öldürür günde bin defa

Karşı koyamazsın...

Senin elinde olsa da yaşamda her şey,

Herkes aşkın elinde.

Bir gün beyefendi yapar seni

Ertesi gün “kim bu serseri? ”

Seni istediği kalıba sokar...

Unutursun tüm bildiklerini......

İradeni alır çöpe atar,

Erken başlarsın sigaraya...

Güler yüzüyle kandırır...

Toz pembedir önceleri

Sonra alır başını gider

Geride bıraktığı, ciğerlerde dumandır...

Yararı da vardır aşkın elbet

En cahili bile,

Okur-yazar olur........

Mesela;

Ümit Yaşarın şiirlerini,

Adını bildiğin gibi bilirsin

Ya da şairlik bulaşır,

Gözlerinden bir güzelin...

Bir verdiyse bin alır,

Krallar tacını kaybeder...

Aklı olan aklını...

Geriye ne kalır biliyor musun?

Öfke... nefret...

Biraz da gözyaşı...

Unutulmayacak bir derstir ama

O dersten geçemezsin

Formülü yoktur...

Dilbilgisi yoktur...

Ne kadar çalışırsan çalış,

Kalırsın...

“O varken yaşadığımın farkındayım” desen de,

Aşk; ölüm öncesi iyiliktir,

Öldüğünde anlarsın......

İlkinde;

Sevdiğin tetikçi.....

Sen makdül......

Aşk, azmettirendir.....

İkinci kez aşık olup da ölürsen eğer,

Suçlu arama,

kabahat sendedir...

Şiir kime ait bilmiyorum....