Bu hafta sonu geleneksel festivalimiz vardı Of'ta,Karadeniz insanı kadar eğlenmeye meraklı başka yöre insanı yoktur herhalde..

Aynı gün Trabzonsporun açılış töreni Vakfıkebir festivali ve hemen hepsi izdiham şeklinde kalabalık olmuş..

Cumartesi Haluk Levent varmış evimin yaklaşık 50 metre ilerisinde düzenlenen festivalde kimlerin sahne aldığından haberim yok,çok kalabalık ortamları sevmediğim için konserlere nadir giderim,ama Haluk Levent'e gidemediğime hayıflandım doğrusu sahnesi nadir beğendiğim sanatçılardandır daha önce bir iki konserine gitmiştim,öyle bir performansı öyle bir bitmez enerjisi var ki anlatılmaz,izlenilir ancak..

Herneyse Pazar akşamı işyerinden bir arkadaşın oğlunun düğününe gittik düğünün ortasında bizim arkadaşlar "hadi kalkın Volkan Konak sahne alıcak izlemeye gidelim"dediler...

"Çok kalabalıksa eve giderim"dedim

Gittik.......Yok böyle birşey o kadar alana onca insan nasıl sığmış binlerce kişi,yeryerinden oynuyor önümdeki uzun boylu gençlere ki Karadenizli gençler genelde uzundur "göremiyorum"dedim..

Beni önlerine aldılar bu seferde kalabalık üstüme geliyor sandım,(ne bitmez kaprislerim var)sonra ağabeyim,malumunuz Ağa Mahmut gel şu üste çıkalım dedi yol seviyesinden aşağıda otobüs terminali var yazıhanelerin üstü insan dolu,baktım bir insan boyundan yüksek duvar ben oraya çıkamam dedim kendisi tabi bir sıçrayışta çıktı adamda boy sırık uzun boylu olmanın bazı avantajları işte...

Demir bir merdiven vari birşey var ona basarak Ağamın yardımı ile tırmandım ama yer nefis rüzgar alıyor insanlar sandalyeler koymuşlar tam sahnenin karşısı hemen yer ayarladılar bana oturdum 3 saat ayakta kalmaktan kurtuldum diye seviniyorum..

Konser süper millet coşmuş hava serin daha ne olsun müthiş keyf aldım.....

Ta ki...................Konser ve havai fişek gösterisi bitip aşağıya inmeye sıra gelinceye kadar kenara kadar yürüdüm aşağıya baktım "ben asla burdan inemem dedim"başaramıycağım anladığım her zamanki gibi gülme krizine tutuldum (çok ilginçtir insanlar bu tip durumlarda ağlar ben gülerim)

Aşağıdan 4-5 adam"biz inmene yardım ederiz"dediler bir sandalye getirdiler hepsi bir tarafından tutup yükselti buna in biz seni aşağı indiririz

Mümkün değil inenmem hem beni taşıyamazsınız dedim..

Ya bize güven in"dediler

Allahım düştüğüm duruma bak banamı kalmıştı konsere gelmek banamı kalmıştı buraya çıkmak

Tüm utancımla sandalyenin üzerine indim elimi ağam tuttu son derece dikkatli bir şekilde beni yere indirdiler,rezil oldum,rezil oldum umarım kimse farkına varmamıştır,güya bir karizmamız vardı oda yerlerde....

Kendimi taksim meydanındaki yılbaşı kutlamasında direğe tırmanırken tacize uğrayan kadına benzettim,ben tacize falan uğramadım ve tek tesellim pantolon giyiyor olmam....

Allahım yarın kendimi yerel kanallarda görmem inşallah diye dua ediyorum,yere inince etrafıma baktım kimse oralıklı değil oohh derin bir nefes aldım....

Bugün işyerine bir arkadaş 9 yaşlarında oğlunu getirmiş çocuk yanımızda konseri anlatıyor ve en çok ilgisini çeken şey terminalin üzerinden bir kadının adamlar tarafından sandalye ile indirilmesi